Met de Sherpatrap naar de waterval

Na het ontbijt begon het afscheid al. Zes mensen gingen al richting huis

hartroerend afscheid

 Nadat iedereen vertrokken was, gingen wij richting een waterval waar een stenen trap heen loopt die speciaal aangelegd is door Sherpa's. Dat verhaal had Hielke gisteren uitgebreid aan Niels verteld dus...interessant.

daar is ie de stenen trap

witte boterbloem (die ook echt zo heet)

Zweedse kornoelje (tja, we zijn in Zweden)

heidestaartje (een soort mosje)

Alpenruit

Laplandkartelblad

De waterval. KLIK hier voor een filmpje

Alpenhelm

Zwarte granietkorst

Hengellichtmot

de waterval

rendieren onderweg

en op het bord van Niels (en nog meer mensen) met cantharellen en zo

warme lunch

het regende enigszins

dus naar het museum. Echt een leuk volkskunstmuseum

berenklemmen

Nadat we bij het museum waren geweest, gingen Niels en Nienke lopend terug naar de camping. Hoewel het regende was het toch een leuke wandeling.

Knolduizendknoop Polygum viviparum

Melige sleutelbloem

een heel veldje

lekker lopen in de regen

Alpen hokjespeul

en weer eens eten

Vandaag ook een mijlpaal. Niels kreeg voor het eerst AOW!

Korstmossen in de ijzermijn

Vanmorgen kwam de zoon van Willem en Mathea ons ophalen voor een excursie naar de ijzermijnen

we moesten eerst even een stukje lopen

met z'n allen op pad gaan, gaat niet heel makkelijk

 

deze sneeuwberg ligt in Noorwegen

veenmos verlanding

moerasviooltje

Hielke vertelt ons weer van alles interessants over de ijzermijn hier die al in 1500 actief was. Tot ongeveer 1800 is hier ijzer gemijnd. De bazen sliepen in kleine huisjes en de werkers gewoon buiten. Het waren barre omstandigheden en het was weinig winstgevend omdat ze geen vervoer hadden. Alleen 's winters kon het erts per slee weggevoerd worden.

wollig korrelloof (een heel zeldzaam korstmosje)

Graniet Suikerkorst (ook een zeldzame korstmos)

Na de ijzermijn en omgeving, reden we naar de camping voor de lunch en daarna gingen we naar de Hogeweg. De hoogste weg van Zweden. Dat schijn je gezien te moeten hebben. Onderweg kwamen we ook nog langs een Sami nederzettinkje met een soort museumpje. Nou ja, je mocht in een hut kijken en er was een winkeltje.

hutje

andere kant van het hutje

kabouter!

Statler and Waldorf

Daarna de hoogste weg. Het woei er behoorlijk, maar we gingen toch even een stuk lopen.

Hogeweg op de hogeweg

monument voor de hogeweg. Er staat iets op dat het voor slachtoffers is en allereli mensen leggen er stenen met namen erop neer.

een biesje

wat een vlakte.

het was behoorlijk droog op de vlakte. Hielke vertelde dat dat komt omdat de weg in de winter vrijgehouden wordt van sneeuw en dat ze die sneeuw meenemen naar een skigebied of zo. De sneeuw komt dus veel minder op de grond terecht en de grond bevriest en droogt uit. Triest.

eenbloemig wintergroen

gewone dauwerebia

bonte strandloper

na het eten overlegden we waar we volgend jaar gaan midzomeren. Maud, cecile en Nienke zitten in het comité en zijn al meteen aan de slag