Nog een wandeling in de Eifel

Indiana Nienke Jones ontdekt een graf

Het graf

mooi

ook mooi

Weer een mooi kratermeer

Vandaag gingen we nog een keer wandelen. We reden naar een dorpje in de buurt vanwaar we een wandeling langs 3 kratermeren zouden maken. Eerst liepen we door de spekgladde straatjes van Schalkmehren en langs het Observatorium. Toen kwamen we langs een privékliniek en sloeg onze (Dajo en Nienke) fantasie op hol. Toen Nienke even later een muurtje in het bos zag, moest ze dus wel even kijken. Wat bleek? Een oud mysterieus graf! Nog meer fantasie, maar daar zal ik niemand mee vermoeien. We liepen een prachtige wandeling, langs de meren en over de vreselijk gladde opgevroren sneeuw door de zon. Terug in het dorp waren er een aantal kroegen open en genoten we van een kopje koffie en een kommetje soep. Een wonder! Nu volgt ook nog een link voor het filmpje waarin Niels probeerde ons geglibber vast te leggen. Was het nét niet meer zo glad! Klik HIER

grotten en geisers

Gevaarlijk hoor, in de Eifel

jeneverbes

Een grot

kijkje naar buiten

ze vinden wandelen nog steeds leuk

Hier moet het dan gebeuren

Nou, nou, er staat ons wat te wachten...

De geiser spuit!

Vandaag wandelden we een geologische wandeling. Er was allerlei vulkanisch gesteente te zien en als er geen sneeuw had gelegen, hadden we best wel veel fossielen kunnen vinden. Aan het eind van de wandeling reden we naar een dorpje waarvan we gelezen hadden dat er een geiser was die een keer per 35 minuten zou spuiten. We hadden er nog nooit van gehoord, dus we verwachtten er eigenlijks niks van. Anders hadden we er toch wel al eens van gehoord? Over een glibberige ijsvlakte liepen we naar een soort put, waar we niet veel bijzonders zagen. Er stond wel een bordje en er kwam nog een familie. Na een kwartiertje blauwbekken, begon de geiser ineens hevig te borrelen en in een vreselijke zwavelstank spoot er ineens een waterkolom van ca. 4 meter omhoog die nog ongeveer drie minuten door bleven bubbelen. Dat was spectaculair! Filmpje uploaden lukt niet, ga ik later nog eens proberen. Klik HIER om het tóch te zien. Omdat we er nog nooit van gehoord hadden en het fenomeen niet helemaal begrepen: HIER een Wikipediapagina over deze koudwatergeiser

Koblenz

Weihnachtsmarkt... 24 december natuurlijk gesloten

mooie putdeksel

Prachtig plafond in café Palast

Hierachter zijn dus de bezienswaardigheden

De gezelligste mensen ter wereld verzamelen zich in Weindorf

Vandaag zou Chaja weer naar huis gaan. Wij brachten haar naar de trein in Koblenz en wilden meteen een dagje Koblenz doen. Dat zou vast heel gezellig zijn zo vlak voor kerst. Maar, Niels en Nienke naar een stad. Meestal gaat dat niet samen. Zo ook nu. Vanaf 14.00 uur is op Heiligenabend alles gesloten en dus is vanaf 12.00 uur iedereen zo'n beetje al naar huis. Ook de beroemde Koblenzer kerstmarkt is vanaf 23 december gesloten. Geen nood, we hadden een kaartje van de touristen informatie met alle bezienswaardigheden van Koblenz. Dat was aardig wat, dus dat gingen wij bekijken. Jammer genoeg was de helft van de stad opgebroken en daardoor afgesloten met hekken. In de folder werd ook wervend gesproken over het Weindorf daar verzamelen alle gezellige mensen van de wereld zich om er samen te genieten van zang, dans en wijn. Nou, ze waren er alle vier. We hebben gezongen en gedanst, alleen was er geen wijn.

bergje op en bergje af door de verse sneeuw

Ontmoeting bij een mooie boom

even uitrusten

bruggetje

Gipfelhütte

De top bereikt

Bij Bettenfeld breekt de zon door

Het meer bij Mehrfeld in de krater
bevroren waterval

wasbeersporen

Ons 60-jarig trouwfeestkaartje, volgens Dajo
En 's avonds weer eens verliezen met een spelletje...

Vandaag lag er ineens weer 30 cm verse sneeuw toen we wakker werden. We hadden een mooie wandeling van 18 km gepland en gingen die ook gewoon doen. Van Manderscheid via Bettenfeld en Mehrfeld (een dorpje in een krater) weer terug naar Manderscheid. Het was echt een schitterende wandeling zo in de sneeuw, vooral toen op een bepaald ogenblik ook de zon nog even ging schijnen.

regen aan de Moezel en in het bruizende Zell

O, wat is het toch druk en gezellig in Zell!

Een of andere toren bovenop de berg

Chaja heeft ook geen last van de regen :-P YES! Eindelijk een wijnvaatje in een soort van Latuco in Zell. Dat wordt lekkere armagnac!

Vandaag was het een beetje druilerig. We dachten daarom maar naar een stadje te gaan met vast wel allerlei gezelligheid. Zell aan de Moezel, werd het. Wereldberoemd vanwege de Schwarze Katz wein. Heel het plaatsje lag ook écht in de schaduw van de wijngaarden. Het regende behoorlijk in Zell, maar verder was er niets te beleven. Toch maar wandelen. We liepen via het zogenaamde "Steilpfad" naar een of andere toren met mooi uitzicht en via de bossen en een (gesloten) hut waar de prijslijst van de verschillende wijnen aan hingen. We konden wel even overdekt ons brood op eten. Na een koffietje en een apfelstrudel reden we weer terug naar ons huisje. Ineens trapte Niels op de rem. Er was een Latuco (Land- en tuinbouwcoöperatie) gespecialiseerd in bos- en wijnbouw. En ja hoor, volop wijnvaatjes in alle soorten en maten. Een 5 liter vaatje rijker, reden we nu toch echt naar het huisje, waar Chaja 's avonds weer eens alle spelletjes won.

wandelen naar Imerath en naar de winkel

muizensporen of zo...

mooi, he?

Vrolijkheid in de sneeuw
Kapster Chaja en het slachtoffer...

Vandaag gingen we wandelen in de buurt. We liepen vanuit het huisje naar Imerath. We dachten dat daar ook een winkel zou zijn, maar nee. Er was...niets. Geen mens op straat en geen kerstmarkt te zien. Wel een prachtige wandeling. We zagen heel veel sporen in de maagdelijke sneeuw. Hazen, muizen, vossen, reeën etc. Live zagen we ook 3 reeën en twee vossen en een echte Maar (zo'n vulkaanmeer). Jammer genoeg werd Dajo een beetje grieperig dus hij had het koud. Daarom ging hij heel erg hard lopen om maar weer warm in het huisje te kunnen zijn. Wij renden achter hem aan, stopten Dajo in bed en gingen het bruizende Daun bekijken. Niks... Gelukkig wel een Aldi met heel goedkope Tartex en een thermobroek voor Dajo. We deden de Dauners de groeten van Dajo en gingen terug naar het huisje waar Dajo weer opgeknapt was en Chaja hem ging knippen.

barre tocht naar de Eifel

De weg wordt vrijgemaakt voor ons.

weeralarm

De keuken in het huisje

Binnen was het erg warm, even voeten afkoelen...

Henk, de sneeuwpop

Tijd voor een spelletje

Het was weeralarm in Nederland, dus vertrokken wij met de auto naar Duitsland. We haalden eerst Chaja en daarna Dajo op. Harder dan 50 km per uur konden we niet rijden, maar om even voor 18.00 uur waren we dan toch in Strotbüsch. Huisje dubbel geboekt... Gelukkig had de man van het huisje iets anders voor ons geregeld en kregen we een prachtig huisje ergens verderop in het dorp. Het was erg warm in het huisje. Chaja en Dajo moesten daarom nog vóór het eten drie sneeuwpoppen maken en ik een rondje door de sneeuw lopen op blote voeten...Morgen maar kijken waar we terecht zijn gekomen.

Sneeuw in Middenbeemster

Oké, het zijn geen Noord-Nederlandse hoeveelheden en bij ons reden de bussen, de auto's en de fietsen nog gewoon, maar ook in Middenbeester ligt sneeuw en dat ziet er altijd mooi uit.

Lekker wandelen door de Kennemerduinen

Afrika? Of de Kennemerduinen?

het Vogelmeer bij de Hazenberg

vochtige duinen

duindoorns

broodje eten

Niels fotografeerd een...

Oranje slijmzwam?

Met de trein weer terug naar de auto.

Na vier dagen geen daglicht gezien te hebben in een studio, had Nienke erg veel behoefte aan buitenlucht. Gelukkig was het ook nog eens prachtig weer. We gingen in de Kennemerduinen een NS-wandeltocht van Santpoort-Noord naar Overveen wandelen. Het was best druk in de duinen alhoewel wij de enige waren die niet rennend of Nordic-walkend het parcours aflegden. Wandelend genoten wij van de prachtige oranje duindoorns, de vele oranje slijmzwammen en de roodborsten (met oranje borst). Hoewel we goed opletten, zagen we geen wisenten. Wel Schotse hooglanders en bij het vogelmeer een nonnetje (vrouwtje). Nonnen zijn altijd vrouwen, maar in het geval van die eenden heb je ook mannen...

Nou ja, we hebben heerlijk gewandeld en stapten 1 minuut voor de trein kwam het station Overveen op. Via station Haarlem kwamen we weer bij onze auto.