Strand en tuin

Nienke aan de wandel

Niels was ook mee.

meeuwen

drieteenstrandlopertjes.

Lekker even naar het strand geweest bij Cstricum. Het was doodstil, weinig mensen, weinig golven en bijna geen vogels. Toch nog wel wat!

En in de tuin dit slakje. Wie weet hoe hij heet? Hij is ongeveer 9 mm. groot.

Het hoge Noorden

Vandaag maakten we weer eens een tour naar het hoge Noorden. Eerst onderweg in Jubbega een nieuwe fles en watersloten voor de wijn gehaald en toen achter alle trekkers aan over de kleine weggetjes naar Peize. Daar dronken we gezellig koffie bij Hans en Mirjam. daarna gingen we door naar de Hortus in Haren. Het zag er prachtig uit zo in het herfstzonnetje met alle mooie gekleurde bladeren en nog wat verdwaalde bloemen en vlinders. Dajo en Niels konden hun hart weer ophalen aan bomennamen en ondertussen genoten we gewoon van de mooie tuin en het buiten zijn. Er was ook een keltische bomenastrologietuin. Nou, Niels is een rechtvaardige haagbeuk, ik een sentimentele vijg en Dajo iets met een kastanje. Het klopt natuurlijk precies. Dat snapt iedereen. Het is echt een aanrader om dat eens uit te zoeken, want dan weet je meteen wat voor een type je nou eigenlijk bent. :-) Hierna gingen we bij Jelka en Stijn langs. Ze hadden hun huis opnieuw ingericht en geen foto's op het blog gezet, dus we moesten wel. Om nou te voorkomen dat er niemand anders meer langskomt, hebben wij ook geen foto's gemaakt! Wel hebben we er heerlijke kikkererwtenschotel gegeten. Na de koffie met chocolade taart gingen we weer naar huis. Heel slim reden we over Leeuwarden naar huis. De rotonde bij Joure was namelijk afgesloten en vanmorgen hadden we al heel veel file zien staan. Gelukkig waren ze in Leeuwarden ook aan het werk aan de weg en misten we ons stukje file toch niet.

Mooi weer, zonde om alleen maar binnen te zitten.

Wat voor een boom is dit?
augurkenboom

Best wel grote duindoorn

Ik kan het écht niet helpen...ik ben nu eenmaal een sentimentele vijg!

En Niels een rechtvaaerdige Haagbeuk!

Brandend zand...

Dajo ging ook mee wandelen

herfst

Kijk, mooie herfstkleuren

Nienke liep ook mee

Tot hier heeft het gebrand

alles zwartZo snel herstelt de natuur zich. Een eikje loopt weer uit.

Vanmorgen regende het niet. We besloten dat het tijd was om weer eens een stukje te gaan lopen. Schoorl leek wel een goed plan. Dajo speelde voor Tomtom en leidde ons naar een (betaalde) parkeerplek in Schoorl, vlakbij het bezoekerscentrum Het Zandspoor van SBB. Het was behoorlijk druk in de duinen. Toch gingen we lekker wandelen. We wilden wel eens zien hoe het ervoor stond in de duinen na de brand van 28 augustus. Eerst konden we de plek niet echt vinden, maar na een uur lopen liepen we ineens duidelijk door verbrande stukken duin. Het was mooi om te zien hoe overal weer groen op kwam. Grassen en boompjes die van onderuit weer uitlopen. Tijdens een klein stukje naast het pad, joegen wij een houtsnip op. Onderweg overhoorde Niels Dajo op zijn bomenkennis. Ik kon Dajo nog wel bijbenen.

Dajo verhuizen

Uitzicht vanuit Dajo's nieuwe kamer. Hij woont aan de Hoofdstraat en kijkt op de Hogeweg!

Rommel van Dajo

sjouwen...twee trappen op.

Vanuit de badkamer kijk je naar Dajo's kamer. Het is er tegenover.

de zithoek

Best gezellig al, toch?

Hier in dit pand woont Dajo op zolder

Vandaag hebben we Dajo verhuisd naar zijn nieuwe kamer in Velp. Hij woont op zolder boven een winkel. Onder hem zijn nog twee kamers en naast hem ook nog een. Tegenover Dajo's kamer is de gezamenlijke badkamer met douche, w.c. en wasmachine en droger. Een verdieping lager is de gezamenlijke keuken. Dajo heeft nog van alles nodig voor z'n kamer dus als je spullen over hebt (pannen, televisie, kasten etc.) neem dan contact op met Dajo. Ook als je een baantje voor hem hebt in de omgeving Velp (ha, ha).

Op de fiets naar Ried en Riet

Station Twisk historische stoomtrein.


2 Grutto's

begin afsluitdijk
de Stevin sluizen

Dodaars (zoekplaatje)

Rita vierde op 3 oktober haar verjaardag. Niels ging op de fiets naar Ried over de afsluitdijk. Dat was een heel mooie tocht met storm mee. Zo is de 120 km goed te doen. Onderweg zaten er bij het Robbenoordbos nog 4 grutto's en langs de hele weg zeer veel Tapuiten. Gelukkig kwam Nienke later met de auto dat maakte de terugweg een stuk makkelijker.