wandelingetje Eilandspolder

Prachtig winterweer vandaag en bij Vroege Vogels zeiden ze ook dat we er nodig uit moesten, dus dat deden we. Eerst hadden we 10 kilo appels geschild en tot prut gemaakt voor de appelwijn en uiteindelijk calvados, maar om een uur of half elf gingen we naar de rand van De Rijp. Daar liepen we langs de dijk om de Eilandspolder. We hadden nog een travel bug te verstoppen en deden daarom een multicache. Ondertussen genoten we van de frisse kou en het mooie weer.

Niels kijkt op de gps en Dajo maakt de volgende foto.

Best wel aardig, hé?

Terwijl we zo langs en over de dijk liepen zagen we honderden smienten, een havik, een grote zilverreiger, een slobeend en een stuk of zes kemphanen.

Jammer genoeg verdween daarna het zonnetje ineens achter de wolken en werd het écht koud. Ook lag er nog een knotwilg die in de container geknipt moest worden, een paar kilo schorseneren die nog schoongemaakt en ingevroren moesten worden, een stageverslag dat geschreven moest worden en heel veel oude negatieven die gescanned moeten worden. Op naar huis dus maar weer.

winterbanden?

En als wij volgend jaar nou eens in juni winterbanden onder onze auto laten zetten?

We hadden in deze kou ook meteen een hele familie Vlaamse gaaien in de tuin.

Chaja was met ons aan het skypen. Ik liet haar de (laatste restjes) sneeuw zien in de tuin.

Leve de Beschaving

Op het alerlaatste moment kochten wij vanavond nog kaarten voor de manifestatie Leve de Beschaving, tegen de culturele kaalslag. Zaterdag stonden wij nog met z'n tweetjes in de regen te schreeuwen om cultuur, maar dat gaf toch niet zoveel voldoening. We wilden iets meer doen tegen de dreigende rampen voor de cultuur. Daarom waren wij vanavond in de Heiniken Music Hal en genoten van cultuur van alle pluimage. Waylon bijvoorbeeld.

Ook speelde NUHR samen met Gijs Scholten van Asschat Richard III, maar dan wel gesponsord.Er waren echt allerlei verschillende soorten cultuur. Bij deze link zie je een stukje ballet. En even later moest de hele zaal meedoen met het Metropoolorkest. Dat met deze instrumenten (kazoo's) misschien niet opgeheven hoeft te worden? Kijk maar met deze link

Op het laatst zong iedereen die meegewerkt had nog een lied en de zaal mocht ook meezingen. Misschien kan je het nog zien op uitzending gemist. Er waren namelijk nog veel meer mooie optredens, onder anderen een prachtig gedicht van Ramsi Nasr.

Ga in ieder geval ook even de petitie tekenen op www.stopdeculturelekaalslag.nl

Tja, soms moet je als ouders van kinderen die kunstacademie gedaan hebben, muziek maken of bijvoorbeeld graag acteren toch iets doen!

Naar Terschelling

We hadden het verdiend, vonden we. Dus gingen we een paar dagen naar Terschelling. Altijd een mooi gezicht als je West zo ziet liggen bij aankomst met de boot.

We hadden in Midsland een appartementje gehuurd. Boven een huis in de Oosterburen, dé hoofdstraat in Midsland. Dit is de keuken.

Ook was er een huiskamer met bed en zitje. Leuk hoor.

Nadat we een topografische kaart hadden gekocht in de superdrukke hoofdstraat van Midsland, gingen we op pad om met allerlei leuke caches naar West-Terschelling te lopen.

Onderweg zagen we deze gigantisch druipende inktzwam.

Yes! We vonden onze eerste zelf gevonden cache. Leuk hoor, als het helemaal zelf lukt.

Het was erg rustig op het eiland. We liepen lekker over de Longway.

Na het wandelen, dronken we een kopje koffie in "Het Wakend Oog". Daarna gingen we weer terug naar Midsland waar we hartelijk welkom werden geheten.

De volgende dag stapten we op de fiets en reden we naar de Boschplaat. Via dit leuke fietspaadje bij Formerum.

Het lijkt wel of de lucht gaat breken en daardoor zien we een mooi lichtje in dit meertje.

We wandelen helemaal naar het Oosten. In de Boschplaat zijn nog veel konijnen. Deze bleef lang zitten en bleek dus inderdaad myxomatose te hebben.

Dit drenkelingenhuisje op het strand was onze derde cache die we op Terschelling deden. Leuk hoor. De VVV heeft dit weer nagebouwd op het strand alleen de kist met dekens, water en stokvis ontbreken tegenwoordig.

Via het strand liepen we weer terug naar onze fietsen. Het lag vol met schelpen op het strand allemaal prachtige stillevens.

Nienke staat beneden bij de drenkelingenhut om er een foto van te maken.

De zon begint écht te schijnen. De duinen lijken daardoor ineens op de Sahara.

Je krijgt er ook een heel ander soort weerspiegeling van in weer een ander meertje.

Toen we terug naar huis fietsten, zagen we in Hoorn de zogenaamde Sjouw. De Sjouw is een tenen bol die vroeger om etens- en melkenstijd werd gehezen als tijdsaanduiding. Ook dat heeft de VVV weer teruggehangen.

In Hoorn is ook een prachtig kerkje. Misschien lijkt het wel alleen maar zo mooi door het prachtige weer.

We bezochten ook het wrakkenmuseum. Een museum waaarin van alles dat er gejut is, tentoongesteld wordt. Het is een grappig bijelkaar geraapt zooitje. 's zomers is er ook een soort van speeltuin bij en nog veel belangrijker, er is een kroeg bij. Dat is waarschijnlijk het allerbelangrijkste want het museum ligt tegenover de beroemde camping Appelhof.

Er stonden ook allerlei interessante zaken in het museum.

In Landerum is dan weer een leuke molen.

aangestoken door het mooie weer van de vorige dag, gingen wij weer lekker op pad. Eerst een fietstocht met zogenaamde multicache doen en daarna wilden we door naar het groene strand. Jammer genoeg begon het na een uurtje te regenen en hadden we de regenbroeken thuis laten liggen. Eerst terug dus. Regenbroeken gehaald en weer op pad. De cache was niet heel simpel te vinden, maar wij ontmoetten twee mensen die met dezelfde cache bezig waren. Zij hadden al 295 caches gevonden. Toen zij zeiden dat we 180 meter verderop moesten zoeken dan wij deden, geloofden wij ze dus.

We hebben wel een half uur met z'n vieren het bos zo'n beetje omgespit hadden, vergeleken we de antwoorden op onze vragen. Bleek dat wij dus al eerst op de goede plek aan het zoeken waren. Gelukkig tóch gevonden! Als goedmakertje kregen we wat antwoorden van de puzzel van de volgende cache. Die konden we zelf niet verder maken omdat we geen internet hadden in ons huisje en we wat antwoorden moesten googelen. Daarom fietsten we ook nog even naar de Hoornereendenkooi voor onze volgende cache.

En wie kwamen we tegen onderweg? Juist, een oude bekende. Hij zwaaide ook naar ons. Hij herkende ons ook. Sinterklaas kwam vandaag aan op terschelling. Hij komt aan op West en gaat dan alle dorpen op het eiland af. Hij op z'n paard, maar de fanfare en de pieten doen het lopend!

En toen vonden we de cache bij de eendenkooi ook.

Wat een mooie paddenstoel, he? Ik weet niet hoe hij heet, maar als je er meer verstand va hebt, zeg het dan maar. Ondertussen was het toch alweer te donker geworden voor het Groene strand.

Vandaag was de vakantie weer voorbij. We maakten het huisje weer schoon en fietsten naar West. Daar liepen we nog even wat rond. Ook over dat hoge duin achter het dorp, maar voor het Groene strand hadden we geen tijd meer.

Vanaf de boot is het maar een kwartiertje rijden naar Tom en Rita. We gingen dus even in Ried langs, aten daar een hapje mee en hielpen Tom met een probleempje met zijn computer. Nu zijn we weer gewoon saai thuis. De arbeid roept weer!

Ook wij schreeuwen om cultuur

Gisteravond in het theater werd er een oproep gedaan om allemaal mee te schreeuwen om cultuur. Aanstaande zaterdag 20 november is het de bedoeling dat iedereen in Amsterdam komt schreeuwen. Jammer genoeg zitten wij dan op terschelling en kunnen we zelf niet komen, maar op deze site kan je alles lezen en eventueel zelf schreeuwen of de petitie tekenen.
www.nederlandschreeuwtomcultuur.nl

Een frisse/natte neus halen

We wilden toch nog even een frisse neus halen, dus we liepen De Rijp even door richting het Uilenbosje bij Graft. Halverwege was de weg ineens geblokkeerd.

Wat was er aan de hand? Ja hoor, Sinterklaas maakte zijn entree ook in De Rijp. Leuk, hoor.

Kijk nou! In De Rijp hebben ze ook een kabouter Sinterklaas! Waarom ie alleen in z'n eentje in de etalage staat begrijp ik niet helemaal.

Vlak bij het Uilenbosje staan de koeien die langzaamaan nat worden van de regen die ineens begint te druppen.

Op het kerkemeertje bij het Uilenbos zaten 13 wintertalingen. Als je heel goed kijkt, kan je ze zien.

Kijk, hier ziet iedereen wel vogels. Natuurfotografie is toch best moeilijk...

Saai dagje?

Nadat Dajo zijn verjaardag vrijdagavond had gevierd, gingen wij (Niels, Jelka en Nienke) 's morgens alweer bijtijds op pad. Niels moest naar Utrecht en Jelka en Nienke gingen naar Amsterdam naar het tijdelijk Stedelijk en cadeautjes voor Naomi kopen. We zagen deze gevelsteen die ik zeer toepasselijk vond voor Niels. Misschien kan hij dat gebruiken als etiketje voor zijn drankjes...

In het Stedelijk waren allerlei monumetale kunstwerken tentoongesteld. Deze zaal heeft overal allemaal dichtregels afgedrukt. Prachtig!

Een ander kunstwerk was een participatie kunstwerk. Het is de bedoeling dat iedereen zich liet opmeten en (net als je met je kinderen thuis) een streepje op de muur laat zetten. Zo verandert de witte muur in een muur met een grijze streep.

Nadat wij cultureel gelaafd waren, zijn we heel Amsterdam doorgewinkeld om een cadeautje en een grapje(Sarah) voor Naomi te zoeken. Het cadeau is gelukt, de Sarah niet. Aangezien Sinterklaas vandaag weer in Nederland kwam, waren de pieten er ook weer in de Bijenkorf. Maar deze foto had ik vorige week al gemaakt.

Ondertussen zat Niels in Utrecht bij het radioprogramma Spijkers met Koppen. Hij werd daar geïnterviewd door Dolf Jansen. Dat is best een uitdaging, maar Niels hield zich goed staande. En de mediageile Elly de roerdomp, kwam met haar tocht naar Gambia weer goed in het nieuws. Via deze link kan je het twee uur durende programma terug luisteren. Niels zit zo'n beetje in de laatste 10 minuten, maar het lukt ons niet alleen dát stukje eruit te knippen. Sorry.

Na een goed gevulde dag spraken Niels, Jelka en ik nog even af in de stationrestauratie. Na een drankje ging Jelka weer naar Groningen, met allerlei vertragingen en wij naar Watergang alwaar Naomi haar vijftigste verjaardag vierde.

Na allerlei hapjes en drankjes en een spetterend optreden van de leden van de Vossenfamilie uit het Zuidoosten van ons land, vertrokken Niels en ik weer naar Amsterdam voor een voorstelling van Tania Libertad in het Tropentheater.

Wij hadden dit optreden op goed geluk gekozen in ons abonnement. Tania Libertad blijkt een, in ieder geval in Latijns Amerika, wereldberoemde zangeres die hele voetbalstadions volzingt. Kijk maar op deze link. Ze had een begeleidingsband van een knappe percussieneger en twee keybord spelende huisvrouwen. Eentje speelde ook nog gitaar en de ander dirigeerde de rest van de band. Heel apart.

Hier een klein illegaal stukje video van het optreden.