Op pad in Amerika

Vandaag even geen "Sjiwwes zitten" voor ons. Het was Shabbat en dan was het allemaal wat anders. We hadden een dagje vrij. In overleg besloten we naar de kust te rijden. Op internet hadden we een mooi Natuurpark aan de kust gevonden. Dat zou 80 kilometer verderop zijn. Het bleek geloof ik 80 mile te zijn, maar goed. Nienke rijdt wel. We reden een heel eind over het Amerikaanse platteland. Ik vond het wel leuk om te zien. Jammmer genoeg was het wel zo druk dat je niet kon stoppen om een fotootje te nemen. Maar allemaal Richard Scarry en/of Sesamstraat schuren. Van die rode met witte randjes en dat werk. Na wat omzwervingen berijkten we het park waar Mirjam een boek ging lezen en wij het pad naar de kliffenkust namen.

Begin van het pad

paddestoel Amerricanus

Van een omgewaaide boom, die van het pad afgezaagd was, hebben ze een stoeltje gemaakt.

Kardinaalsmuts americanus

moeras

Least Bittern Vrij vertaald: Kleinst roerdomp. Echte vertaling : Kleine woudaap

De kust, en toen snel terug naar Mirjam die zat te wachten.

Om samen een lunch te gaan eten ergens in de buurt

De salade

Op de terugweg moesten we nog wat boodschapjes doen. Ik kocht brood en kaas, Naomi de drank!

Nog steeds Amerika. Nu ook naar buiten

Vandaag moesten we weer allerlei familie-rouwdingen. Dat was best wel aardig om te doen. Het was een soort ceremonie van gezamenlijk herinneringen ophalen aan Emmy.

Poseren voor de foto

Nog meer poseren

 Tussen de ochtend en de middagsessie in, gingen wij naar Robinson Nature Park in Columbia. Naomi en ik liepen daar twee trails en ik zocht een paar, en vond 1 cache. Het was fijn even lekker buiten te zijn. Mirjam verbleef ondertussen in het bezoekerscentrum en liep later ook een heel klein stukje mee.

Volgens Niels is dit een Luthersevlinder op Calardia.

Een mooie parelmoervlinder

Heel erg blauwe bessen. Het lijken wel bramen, maar met verkeerd blad.

Hij vloog nog heel goed!

En na de middagsessie uit eten met Linda en Gil, heel aardige mensen met wie ik in mei ook al uit  eten was geweest met Emmy.

Met een trieste reden naar Amerika

Emmy, mijn tante in Amerika was al een tijd ziek. Daarom waren Mirjam en ik daar in het voorjaar heen geweest. Nu ging het de laatste weken ineens erg slecht met haar. Naomi en Mirjam zouden er heen gaan als dat nodig was. Een Joodse begrafenis gaat altijd binnen 24 uur, dus dan moet je snel gaan. Maandagavond was het zover. Er moest snel geboekt en gegaan worden. Plotseling realiseerden wij ons dat je in Amerika helemaal niks kan als je geen auto hebt. De familie was nogal druk met Emmy en de dingen daarom heen en kon dus niet chaufferen. 's Avonds om tien uur besloot ik toch maar mee te gaan om de dames te rijden en te begeleiden. Zo kon ik misschien ook nog even afscheid nemen van Emmy. Dinsdag om kwart over zeven stapten we op de trein naar Schiphol.

We maken er maar het beste van op Schiphol..

Een hapje te eten in het vliegtuig

Toen we om 13.30 uur landden en we dat naar de familie berichtten, bleek Emmy net een half uurtje overleden. Net te laat. Jammer genoeg duurde het ook nogal lang voor we Mirjam door de douane kregen. Er was iets mislukt met haar vingerafdrukken. Nu moesten we geduld oefenen bij de speciale afdeling van Customs. Na een zielig verhaal van mij over een stervende tante, kregen we na een uur toch voorrang en konden we naar de auto verhuurder. Vervolgens belandden we in de avondspits en waren we rond zes uur in het hotel. Het had geen zin meer om naar Columbia te gaan. Het was bijna Jom Kipoer (een Joodse feestdag waardoor iedereen in de sjoel zat en ons niet kon ontvangen). We gingen dus maar ergens eten en de woensdag ons zelf vermaken.

Mirjam en Naomi kiezen een ontbijt uit in het ontbijtrestaurant vlakbij het hotel.

De hotelkamer

Deze geweldig leuke en fascinerende omgeving om ons hotel hebben Naomi en ik bewandeld op zoek naar geocaches. Jammer genoeg lagen er weer allemaal onneembare snelwegen tussen. Maar twee kunnen loggen, terwijl er wel drie op loopafstand (in Nederlandse begrippen) lagen.

Dit is de auto waarmee we rondrijden. Een echte Chevrolet.

De gezellige omgeving van het hotel. En ons uitzicht. Vanmiddag buiten zitten lezen.

Vanmorgen naar de Columbia Mall. Shoppen en koffie drinken

Daar zitten ze op het enige terras van Columbia.

Zo, iedereen weer bijgepraat. Vanavond gaan wee naar de familie en morgen is de begrafenis  daarna gebeuren er allerlei dingen die met Joodse tradities te maken hebben. Ik ben benieuwd...

de Geldersche Poort en Rheden

Vrijdagavond gingen wij naar Rheden. gezellig een avondje kletsen met Jelka en Stijn en tegen Fenna. Dajo was ook mee om zijn broer-/zwager-/oom-taken te vervullen. Toen hij na het ontbijt weer wegging, kwam Chaja om hem af te lossen en haar zus-/schoonzus-/tante-taken te vervullen. Wij gingen ondertussen lekker wandelen door de Geldersche Poort. We liepen een zogenaamde Groene wissel van Zevenaar via Pannerden en Babberich naar Zevenaar. Onderweg vonden we ook nog een paar caches.

Cache bij De Panoven, een museum steenfabriek.

Droogloodsen bij de Panoven

ovens bij de Panoven

Een van de vele overstapjes

Kattendoorn

We moesten ook een paar keer met een trekveer over.

Dat is best hard werken

Hollandse luchten

Lakenvelders

Het kerkje van Oud Zevenaar in de verte

 Ergens hier in de buurt zagen we een relmuis! Hoewel het volgens de boeken niet kan, was het er echt een! Leuk he?

De lucht wordt steeds dreigender

 Als je hier klikt, zie je nog een filmpje van hoe we met het trekveer door het water zoeven!

En weldra valt de regen

Een glijbaan van een bever. Verderop zagen we ook vraat...

Nadat ook wij ons aan onze ouder-/schoonouder-/opa en oma-taken gekweten hadden en lekker gegeten hadden, gingen we weer naar huis.

Floriade

Omdat we eindelijk tijd hadden, besloten we dit weekend ons verjaardagscadeautje te gaan gebruiken. Van Mirjam hadden we een dagje Floriade gekregen. Vroeg op pad en op naar Venlo.

De Elf Fantasy Fair was ook in de buurt. We zaten in een leuke trein

Het entreegebouw en de weg naar de entree toe.

Niels tussen de bloemen

Er waren ook erg veel nepbloemen

 

Soms is niks ook mooi...

Hé, wat duikt daar onder?

Juist... een juveniele dodaars

Uh...Dat was toch juist de bedoeling? Rare jongens die Limburgers!

reuze laarzen

Bijdrage van Sudan. Echt het mooiste dat ze konden maken en bedenken!

Even uitrusten op een krukje.

Daarna stapten we weer in de shuttlebus naar het station. We liepen Venlo nog even in en kwamen op het terras midden in de zondagmiddagse Noord Limburgse Big Band lol terecht. Kijk maar hier.