Jarig op de top

Vannacht was het stormachtig en koud. (een graad of 4). Niels is er 's nachts nog uitgegaan om het luifeltje in te rollen omdat het zo klapperde. We sliepen niet optimaal door de herrie van de storm.

maar, toen 's morgens vroeg de bus versierd werd, hebben we er niks van gehoord. Ik voelde me instant jarig.

Niels moest vanmorgen vergaderen dus we ontbeten in onze bus. Het was toch iets te krap met z'n allen in het kleine appartement. Maar om 10 uur hadden we afgesproken met z'n allen even koffie te doen in de campingkroeg. 
 

Daarna koffiedrinken met een taartje (Nienke trakteert) en feest! KLIK voor een filmpje

Nadat we allemaal koffie en taart hadden genuttigd, bedacht men dat het handig was als we 's avonds hier ook konden eten maar, de kroeg ging wel om 17.00 uur al dicht. Iedereen keek naar Willem en Mathea om dat te regelen. Waarop Mathea tegen Nienke zei dat zij dat moest regelen omdat ze Zweeds geleerd had op Duolingo en jarig was. dab konden ze haar niks weigeren. Oké, dat ging ze regelen. En jawel hoor. We mochten er vanavond eten om 18.00 uur konden we er terecht. We moesten wel nu al bestellen wat we wilden eten en Nienke moest de maaltijden turven op de gekopieerde menukaart. Prima geregeld. Daarna gingen we op pad. Een clubje ging wandelen en een clubje ging sightsee-en

ijskelder

hutje

de wandelaaras

stekelige wolfsklauw

eenarig wollegras

daar zit ze dan de jarige job. O, wat houd ik (Nienke) toch van de bergen. Boven de boomgrens heb je pas echt het idee dat je LEEFT

Kruipend rotsroosje

bloeiende dwergberk

tapuit

Alpen wolfsklauw

lunchpauze in de luwte van een heuvel

grote wolfsklauw

Alpen wolfsklauw

dennen wolfsklauw

bronnetje

terug liepen we een stukje over een soort kinder-natuurpad. Het was zo schattig gemaakt allemaal. Hier een kabouter in een bootje in weer een bron.

de wandeling

om 18.00 uur gingen we dus eten. Het was allemaal zo goed verzorgd en zo lief

een van de gerechtjes (de rest vergeten te fotograferen)

Ik bedankte de mensen van de campingkroeg nog een keer dat ze voor ons open waren gebleven. "jullie zijn ook zo'n leuke groep" antwoordde het meisje. Ik vertelde haar dat we elkaar al 50 jaar of meer kennen en elk jaar bij elkaar komen rond midzomer en nu dus bij de Zweedse mensen. " Ach", zuchtte het meisje, " Ik hoop dat ik ook zoiets ga krijgen als ik oud ben"...