Korstmossen in de ijzermijn

Vanmorgen kwam de zoon van Willem en Mathea ons ophalen voor een excursie naar de ijzermijnen

we moesten eerst even een stukje lopen

met z'n allen op pad gaan, gaat niet heel makkelijk

 

deze sneeuwberg ligt in Noorwegen

veenmos verlanding

moerasviooltje

Hielke vertelt ons weer van alles interessants over de ijzermijn hier die al in 1500 actief was. Tot ongeveer 1800 is hier ijzer gemijnd. De bazen sliepen in kleine huisjes en de werkers gewoon buiten. Het waren barre omstandigheden en het was weinig winstgevend omdat ze geen vervoer hadden. Alleen 's winters kon het erts per slee weggevoerd worden.

wollig korrelloof (een heel zeldzaam korstmosje)

Graniet Suikerkorst (ook een zeldzame korstmos)

Na de ijzermijn en omgeving, reden we naar de camping voor de lunch en daarna gingen we naar de Hogeweg. De hoogste weg van Zweden. Dat schijn je gezien te moeten hebben. Onderweg kwamen we ook nog langs een Sami nederzettinkje met een soort museumpje. Nou ja, je mocht in een hut kijken en er was een winkeltje.

hutje

andere kant van het hutje

kabouter!

Statler and Waldorf

Daarna de hoogste weg. Het woei er behoorlijk, maar we gingen toch even een stuk lopen.

Hogeweg op de hogeweg

monument voor de hogeweg. Er staat iets op dat het voor slachtoffers is en allereli mensen leggen er stenen met namen erop neer.

een biesje

wat een vlakte.

het was behoorlijk droog op de vlakte. Hielke vertelde dat dat komt omdat de weg in de winter vrijgehouden wordt van sneeuw en dat ze die sneeuw meenemen naar een skigebied of zo. De sneeuw komt dus veel minder op de grond terecht en de grond bevriest en droogt uit. Triest.

eenbloemig wintergroen

gewone dauwerebia

bonte strandloper

na het eten overlegden we waar we volgend jaar gaan midzomeren. Maud, cecile en Nienke zitten in het comité en zijn al meteen aan de slag