maandag 30 december 2013

In en op de Berg

  Gisteravond had Aldert nog een excursie voor ons in petto. Aldert is onbezoldigd gids in een oude loodmijn. Hij heeft dus een sleutel en we konden er 's avonds terecht. Dat maakt verder niet uit want het is er toch donker. Het was een heel interessant verhaal.
De uitleg voor we naar beneden mochten
Voor als je dorst onderweg hebt

Iedere 100 meter hangt een werkende noodtelefoon

Fossiel strandprofiel

Oud mijnwerkers lampje
Onderweg ook veel uitleg
En dan volgt het verhaal van Aldert met de verklaring waar de kabouters vandaan komen: Al in de Middeleeuwen werd hier veel gewerkt in de mijnen in de Eifel. Dat waren mijnwerkers uit Oostenrijk en de Balkan. Meest kleine mannetjes. Ze leefden lang onder armoedige omstandigheden en hadden dus een baard. Voor de veiligheid dragen ze hoge vilten mutsen die ze gestopt hebben met wol of mos, zodat ze niet steeds hun hoofd stoten, ze voelen het eerst aan hun muts. Deze mijnwerkers verschenen 's avonds in het donker uit het niets (de mijn) en 's morgens verdwenen ze zomaar weer onder de grond. Ze hadden hun mijnwerkerslampje bij zich. Als argeloze reiziger onderweg van Keulen naar Bonn of zo, kwam je door de Eifel en zag je vanuit je luxe koetsje dat soort verschijningen. Dan ga je wel kabouters zien.
En als aanvullend bewijs de rotstekeningen uit ca. 1500 van mijnwerkers (met puntmuts) en opzichters met platte pet

Hier het bewijs dat het in de mijn was. Er staat Glück Auf. dat zeggen mijnwerkers tegen elkaar

Vandaag gingen we naar Nideggen. Een mooi stadje met een kasteel. Leuk museum ook. Aldert had het ons van harte aanbevolen. Al cachend gingen we erheen en daar cachten we ook nog wat. Gevolg: over de 500. 509 caches hebben we nu gevonden. Carry en Martin, pas maar op, we halen jullie in!
Onderweg kwamen we ook nog door Heimbach. Ook een kasteel
Met uitzicht

Maar Nideggen heeft dan ook nog 4 stadspoorten


Stukje van de feestzal van het kasteel

kasteel. 
Zoals normaal bij ons, waren de winkels nagenoeg allemaal dicht en was het museum ook gesloten. Jammer, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Onderweg kwamen we langs een plek waar regelmatig een Oehoe broedt.

Tijdens de schemering mag je er ook minder hard rijden


Geen opmerkingen: