Travnik en lekker eten

Vandaag, 31-8 gingen we naar Travnik. Een plaatsje in de buurt van Zenica in de bergen. Een mooie rit erheen. Nada, de moeder van Danijela ging ook mee en na het bekijken van Travnik, gingen we met Boris (vader) en Ferdo (oom) uit eten in een visrestaurant.  Travnik is een stadje dat in het Ottomaanse rijk heel belangrijk was. het lag precies op een kruispunt van wegen tussen het Franse, het habsburgse en het Ottomaanse rijk. Er waren daar allemaal ambassades. Ivo Andric, een wereld beroemde schrijver die de Nobelprijs voor de literatuur heeft gewonnen, is er geboren en heeft ook een (of meerdere) boeken geschreven die Travnik als decor hebben. Er is daar nog een oud Ottomaans fort dat je kan bezichtigen en een museum van Ivo Andric. Het was erg mooi.

nietszeggend plaatje van een muur van het fort, maar deze wilde tenminste uploaden

Nadat we het plaatsje en alles bezichtigd hadden reden we naar Vitez om daar een heerlijk met wijn besprenkelde dunch te genieten. Heerlijke forellen en karpers, die voor je neus uit ht water werden gevist.
's Avonds zaten we lekker buiten en kwam oom Ferdo nog even langs wippen. Hij heeft heel uitgebreid allemaal verhalen verteld over zijn jeugd en over het leven van zijn ouders, de opa en oma van Danijela. Dat was zo mooi om te horen. Men heeft daar nog een echte vertel cultuur dus de verhalen zijn vol details en wetenswaardigheden.

Sarajevo

GGGRRRR!!! Het internet is erg moeilijk! Ik doe mijn best. Misschien lukt het er een fotootje bij te plaatsen.  30 augustus gingen Niels en ik met z'n tweetjes in de luxe bolide van Joris en Danijela naar Sarajevo. Het oude gedeelte van de stad is echt een soort Turkse Kashba. Erg leuk. Vlak daarbuiten is het een stad uit het Habsburgse rijk. Qua gebouwen etc. erg te vergelijken met Boedapest, Wenen en meer van dat soort steden. Het verschil is dat deze stad omringd wordt door allemaal heel grote begraafplaatsen. Bij de toeristen informatie krijg je ook meteen te horen dat de stad écht open is voor alle geloven. Dat zij de Serviers en de Kroaten niet weggestuurd hebben maar, dat ze zelf weggegaan zijn. De gevolgen van de burgeroorlog zijn overal vooral te merken in het volkomen wantrouwen dat mensen in anderen hebben en de volkomen gescheiden werelden waarin de verschillende geloven leven. Heel erg om te merken.

straatje in Sarajevo

Zenica

Vandaag kregen we een rondleiding door Zenica van Danijela. Van haar basisschool tot het beste cevabcici restaurant, alles hebben we gezien. Dat maakt een op zich niet zo mooie stad, ineens heel leuk

de beste cevabcici in de stad

markt

Na veel uitzoeken, zijn we erachter gekomen dat dit kleine veenbes is

Mooie spullen. Niels kocht een hooivork

Koffie in de flat van Nada en Boris

's avonds gingen we met z'n allen bij Davor eten. (een neef van Danijela)

Er was weer veel te veel lekkers

 Davor en Bosjana, stoken zelf allerlei raki en houden ook van zelfgemaakt varkensvlees.

Hier worden de varkens vertroeteld

pulpgisting van de pruimen

de distileerketel

Jablonice en Zenica

We vertrokken weer uit Mostar. Nu gingen we naar Zenica waar de ouders van Danijela wonen. Onderweg stopten we in Jablonice. Daar is in de tweede wereld oorlog een heel belangrijke slag geleverd door de partizanen. En heeft Tito zo'n beetje zijn status als de leider van Joegoslavië verdiend. Het landschap was prachtig. Heel bergachtig en de rivier de Neredva is heel mooi blauw.

uiotzicht onderweg

In Jablonice en omgeving hebben de partizanen alle bruggen opgeblazen en zelf stiekem kleine loopbruggetjes gemaakt om zo de vijanden om de tuin te leiden

Die trein had er ook iets mee te maken

20 jaar geleden stond Danijela hier met een andere vriendin op de foto. Nu met mij.

Het museum

we kregen een rondleiding van de museum directeur

onderweg was het nog steeds mooi. Aan dit meer aten we wat

Toen kwamen we in Zenica bij het "huisje van oma" Daar was van alles te eten voor ons gemaakt en maakten we kennis met Nada, Boris en Ferdo (oom)

Welkom, staat er op deze taart

Daarna deden Joris en wij een wandelingetje door de stad

Het huisje van oma

Mostar

Na Zaostrog gingen we naar Mostar. Via een natuurgebied Hutovo Blato. Een heel groot wetland. Prachtig maar alleen met een boot te bereiken en daar hadden we geen tijd voor terwijl Joris en Danijela koffie dronken. Ook moesten we nog door naar Blagaj Tetovo (of zo). We hebben wel even rond gewandeld. 

dijk langs het gebied

de boten die je vast ergens zou kunnen huren

Daarna reden we dus naar Blagaj. Daar is een oud Derwissen klooster bij een bron die daar uit het karst gebergte ontspringt.

Je moest er wel gepast gekleed gaan...

 Daarna door naar Mostar. Waar we voor het eerst écht geconfronteerd werden met de herinneringen aan de oorlog. Dat is wel shockerend.

de beroemde brug

Meer Zaostrog en omgeving

zomer tortel

Danijela bij het huis van oma

Wij allemaal bij oma

uit eten bij een neef

Met de boot naar Korcula

Dubrovnik

Naar de pas

kapelletje bovenop

Zaostrog en omgeving

We gingen naar Zaostrog, een klein dorpje aan de Dalmatische kust in de Makarska Riviera. In dat dorpje is de oma van Danijela geboren. Er is daar een huisje dat via overerving in bezit van Dalibor (de broer van danijela) is gekomen. Daar gingen wij een paar dagen logeren. Al snel bleek dat bijna het hele dorp via via familie van Danijela is. Bovenaan het dorp staat een groot huis waar oma geboren is. De hele familie Matutinevic (of zo) woonde. Vanuit dat huis liep de familie iedere dag naar de andere kant van de berg om daar op het land te werken. Volgens de huidige familie was het huis en de andere kant van de berg niet meer te bereiken, maar dat lieten wij er natuurlijk niet bij zitten! We hebben op een dag het huis bekeken en zijn een eind richting de pas gelopen. We zijn een dag met de boot naar een eiland voor de kust geweest. In het stadje op dat eiland is volgens de Kroaten Marko Polo geboren. Indertijd was het ook onder Venetiaans beheer dus, het zou kunnen! De dag daarna bezochten we Dubrovnik, ook prachtig! Weer een dag later, wilden Joris en Danijela naar het strand. Wij zijn toen écht opzoek gegaan naar de pas en we wilden eigenlijk ook naar de top Viter, maar dat lukte niet. Het pad was te erg overgroeid en dus niet zichtbaar. De volgende dag gingen we naar Mostar, waar we vannacht gelogeerd hebben. Er is een heel klein beetje internet, maar zó weinig dat er verder maar geen foto's bij het blog zitten. Die komen later als we écht internet hebben. Komende week weer niet, want dan zitten we in het huisje van oma waar ze als volwassene gewoond heeft, in Zenica. Daar is ook geen internet.

de laatste regenbui

begraafplaats in Zaostrog

het huisje

Viter