Weer naar huis

Vandaag was Kasper jarig. Eén jaar alweer!~Dat kan je als opa en oma niet zomaar voorbij laten gaan dus pakten wij onze biezen vanaf het prachtige plekje in Gerolstein en reden we naar Rheden.

We hadden ook een cadeautje mee

We gingen met z'n allen Fenna van school halen.

Fenna was zo enthousiast dat ze er de hele tijd van moest huppelen en rennen

En dan is alles weer gewoon. Geïnspireerd ging Niels direct verder met de slivovitsj. 's Morgens om half negen rook de hele keuken al naar alcohol.

En de was is ook weer helemaal klaar gestreken en gevouwen in de kast

Gerolstein

Vandaag reden we weer een stukje verder. Over kleine wegegtjes rijden is in Duitsland niet zo leuk als in Frankrijk, dus we gingen gewoon per (af en toe bijna lege) snelweg.

zo leeg was het regelmatig

We reden naar de Vulkaaneifel waar ik iets had gelezen over een ijsgrot, die je (gratis!) kon bezoeken. Ach, je moet toch een doel hebben.Nadat we de weg gevraagd hadden en de mevrouw het uitgelegd had als: "ga links, rechts en dan als je denkt  we liependit is écht het einde van de wereld", zie je een bordje naar de grotten. Zo was het ook. Nadat we wat gegeten hadden wandelden we erheen met weinig fiducie in het geheel. Dat kon nooit veel zijn...

dus maar vast een foto van een kruis...

Toen gingen we een grot in. Pikdonker. Eerst bukken en door een heel nauw gat kruipen en toen was daar een koude zaal en nog meer zalen en gangen...

Heel bijzonder!

Als je er nog meer over wilt lezen klik dan hier. (alleen in het Duits) daarna reden we door naar vlakbij Gerolstein waar we een camping op de kaart gezien hadden. dat we erop kwamen rijden dachten we nog: Äch, het is voor een nachtje" Maar we staan echt heel idyllisch!

Het dorp is niet zo heel druk

Maar het plekje is fantastisch!

Dillingen, onderweg naar huis...

Aangezien de plicht weer zachtjes begint te roepen, gingen wij langzaam weer richting huis. Duitsland eerst maar eerns. Vroeger had Jos een LP van de band Neuschwanstein. Sindsdien weet ik van het bestaan van het paleis. Daar wilden we dus wel heen. We reden er heen en konden nog net uit deze massale toeristenval ontsnappen. Terwijl je naar het plaatje kijkt, even op deze link klikken voor bijpassende muziek

Neuschwanstein van enige afstand

We besloten maar door te rijden en zochten op de kaart een gebied uit dat er aardig uitzag. In werkelijkheid was het nogal saai. Er waren ook geen campings. Dus een nieuw doel gezocht. Dit werd Dillingen an der Donau. Wel leuk omdat we de vakantie ook begonnen aan de Donau en we in Novi Sad ook aan de Donau hebben gelogeerd.

Dillingen an der Donau

eten

Niels heeft vanavond een kaartje gemaakt met alle plakken waar we tot nu toe geweest zijn deze vakantie.

Hogergebergte

We hadden nog niet genoeg van de bergen.  Omdat we een camping hadden die bijna onder de kabelbaan lag, gingen we weer met de kabelbaan omhoog. Dit keer naar ruim 3000 meter. We begonnen vroeg dus trokken de wolken nog omhoog. Dat gaf een prachtig schouwspel. Vanaf het "Hogh Station" liepen we via een meertje en een alp naar het "Mittel Station". Ruim 1000 meter dalen. Het ging behoorlijk stijl omlaag. HEERLIJK! Lekker klauteren.

Op de top van de Gaislachkogel

allemaal steenmannetjes

Niels in de mist

Hier zie je Niels ook nog lopen door de mist/ KLIK maar

Het meer verschijnt uit de wolken

Bij een beekje was een heel stuk met allemaal veenmos

Sobere vederdistel

Hooggebergte

Omdat we zolangzamerhand weer langzaam aan teruggaan moeten denken, vertrokken wee vandaag weer uit Lago di Tenno. We reden eerst naar Parcines/Partschins (want alles tweetalig). Daar gingen we meet een kabelbaan omhoog. De Texelbahn, om maar een beetje dicht bij huis te blijven;-). Jammer genoeg was het geen baan die naar de échte hoogte ging, maar met een beetje flink doorlopen, kwamen we vanzelf op de alpenweidjeshoogte. We hebben heerlijk gewandeld en zijn daarna doorgereden naar de Tsimmeljoch of de Passorombo. Dat was behoorlijk werken voor onze bus en Niels, maar het was een prachtige tocht. Jammer genoeg begon het bovenop te regenen. Wij zijn al vaker over deze pas gegaan en het is altijd slecht weer daar! Met deze pas kom je in het ötzthal in Oostenrijk en daar zochten we een camping in Sölden. Superchic, maar je moet overal voor betalen. Ook voor het internet dat het regelmatig tóch niet doet! GGGRRRR! Zodra we aankwamen op de camping begon het daar ook te regenen. Jammer. Hopenlijk is het morgen beter want vlakbij de camping gaat een kabelbaan naar 3000 meter. Dát vinden wij mooi! Als het morgen nog regent, zoeken we wat anders.

De wandeling

Op de Alpenweide zagen we al snel de murmeltieren

Niels fotografeert vlindertjes

Grote parelmoervlinder

rups van het Wolfsmelk uiltje

Liepen we ergens en ineens hoorden we muziek. Wat bleek? deze meneer was aan het oefenen met zijn waldhorn. Da's ook wat als je elke keer dat je wil repeteren met je muziekinstrument, de bergen in moet trekken.
Als je hier klikt, kan je een filmpje zien en het geluid horen

Uitzicht op de Tsimmelsjoch

Pashöchie

Rondwandeling naar Tenno

We deden heel rustig aan vanmorgen, maar toch waren we de eersten van de camping die op pad waren. Om kwart over negen vertrokken we. We maakten een wandeling in de omgeving. Het was een prachtige dag met een mooi zonnetje en het werd al snel warm. De wandeling ging nogal steil omhoog en omlaag dus dat was wel een beetje zweten. Maar het was prachtig!

Hier ligt het dorpje waar we als eerste heenliepen in het ochtendzonnetje

Straatje in het middeleeuwse dorpje Canale

Rifugio San Pietro op het hoogste punt van onze wandeling

Zie je die stijle wand rechts? Daar kwamen wij nét vanaf!

Keizersmantel

Heerlijk helder en koud water. En vlak daarna een overheerlijke lunch!

Dit is de wandeling

Daarna even zwemmen in het meer. KOUD!!!!!

Lago di Tenno

Omdat de vooruitzichten voor het weer wat erg Sloweens waren (lees veel regen) besloten wij toch maar weer ergens anders heen te gaan. We gingen naar Italië. De bedoeling was om ia Verona naar Tenno te gaan. Jammer genoeg was er ineens een file. Na een drie kwartier stil te hebben gestaan, gingen we binnendoor via vlakte bij Veneto. Ook daar was het druk. Verona komt een andere keer wel.

mooie olijfboom onderweg

We staan nu op een lief campinkje bij Lago di Tenno. In het gebied dat mensen het Gardameer noemen.

Omhoog bij Bovec!

Vandaag gingen we naar de top van Svinjak, de piramide die steeds boven ons dal uittorend. In het wandelboekje werd de tocht als behoorlijk pittig beschreven, maar dat mocht de pret niet drukken. Hoewel we eerst vier km moesten lopen tot het beginpunt. Dat was ook een mooie wandeling.

vuurwantsen

hangbrug

keizermantel

Het was toch wel erg lang en stijl omhoog...

Wel mooie uitzichten

We zijn uiteindelijk niet helemaal naar de top gelopen...:-( Het was gewoon lang en saai omhoog door een bos. We bezochten op de terugweg nog wel een klein bijtopje, met weer een burcht en een cache.