het saaie leven van Niels en Nienke: Stress, ouwe sokken en kleinkinderen

zaterdag 26 september 2015

Stress, ouwe sokken en kleinkinderen

Zoals eerder vermeldt, had Chaja eindelijk haar visum. Het visum wordt verstuurd door de ambassade. Je kan het niet ophalen. Ze versturen het aangetekend per post. Op maandag 21 september kreeg Chaja een mailtje van de ambassade dat haar visum,paspoort en papieren verstuurd waren. Maar op woensdag was er nog niks binnen. Oei...Als echte relaxcoach, riep ik nog:"Niks aan de hand. Komt goed!" Chaja had er niet zo'n vertrouwen in en informeerde alvast bij PostNL. Daar kreeg zij heel wisselende berichten. Het was gewoon onderweg, o nee, het was toch kwijt. Chaja riep alvast de hulp in van de ambassade. Je kan als ontvanger namelijk niet vragen om een onderzoek. Dat kan alleen de verzender. De ambassade informeerde ook een keer bij PostNL en toen zeiden ze daar dat het goed zou komen. Op donderdag was er nog niks. De post gaf aan dat het weg was. Dinsdag vertrekt Chaja. Als zij aangifte zou doen van vermissing, was haar paspoort niet meer geldig en dus ook haar ticket en haar visum niet als het wel weer gevonden zou worden. De post ging steeds vreemdere antwoorden geven en weigerde per mail te bevestigen dat het pakketje verdwenen was, de enige manier waarop de ambassade misschien een zoekactie zou willen starten. Wij startten (omdat je toch íets wilt doen) een actie op de sociale media. Vrijdagmorgen toog ik met chocola en goede moed naar Chaja. De status van haar pakje was veranderd in"ontvangen", maar al snel maakte Post NL duidelijk dat dat niks zegt. Ze moeten de status toch updaten en dus doen ze maar wat. Gelukkig, kwam om 12 uur de postbode met het zo hevig gewenste pakketje. Niet aangetekend, maar toch op tijd. Phew! Wat een opluchting. Zou de soap nu ten einde zijn? We hopen het!