Voorjaar

 Vrijdag was een stralend zonnige maar koude dag. We begonnen 's morgens met een blokje om

Langs de Beemsterringdijk en dan langs de Eilandspolder terug. Ik maak altijd een foto van deze grenspaal

We zagen onze eerste grote groep grutto's en hoorden twee veldleeuweriken zingen.

Na de wandeling gingen we allebei aan onze mantelzorg taken. Niels haalde Tom op uit het ziekenhuis en installeerde Tom en Rita lekker weer samen in hun huisje. Nienke ging bij Mirjam langs die nog altijd geen uitslag van haar Covid-test had gehad en dus alleen nog maar verdacht van covid was. Thuis gekomen een uur met de GGD aan de telefoon gehangen, maar nee, nog altijd geen uitslag. Zaterdag eerst weer bellen met de GGD. Ja hoor, de uitslag was al twee dagen bekend. Positief...Hoe kan dat? Afijn, het was geen verrassing. Nienke ging brood bakken en tussen de handelingen door, gingen we wandelen. Geïnspireerd door gisteren, liepen we dit keer een rondje Eilandspolder. Omdat het geen broedseizoen is, mochten we nog dwars door de Eilandspolder.

iets minder zonnig vandaag

bloeiend groot hoefblad

zicht op Driehuizen

daar is de grenspaal weer

kuifeend

we komen nu iets dichter bij de grutto's

wintertaling

de wandeling

eenmaal thuis reed er een draaiorgel door de straat

's avonds ging Nienke kokkerellen. Hier probeert ze karamel te maken

voor de uien-balsamico tarte tartin

Later op de avond kwamen Cecile en DJ weer eens langs. Dat was weer eens gezellig. Wel op tijd naar huis natuurlijk want anders krijgen ze problemen met de avondklok. En zondag gingen wij daarom lunchen bij René. Eerst weer even bij Mirjam langs. Nu ze officieel Corona heeft lijkt ze wel iets minder ziek.

in vol ornaat op bezoek, maar het mag tenminste