Ik was weer klaar in Luik. Niels en ik hadden afgesproken in Limburg voor een lekker weekendje weg. Aangezien ik op tijd moest uitchecken en Niels pas om 16.00 uur op het station aan zou komen, had ik nog even tijd voor mezelf. eerst ging ik ruzie maken op een parkeerplaats in Maastricht. Daar moest ik eigenlijk € 63,- betalen voor een half uurtje. Maar met flink wat gevloek, sublieme stuurmanskunst en hulp van autochtone Maastrichters, kon ik toch ontsnappen. Ik reed naar Houthem en Geulhem en wandelde daar wat rond. Dit vond ik een typisch limburgs bordje.
In Houthem is een wereldberoemd kasteel dat tegenwoordig een hotel is. In de tuin is een permanente kunsttentoonstelling. Mooi, hoor.
Dit koetshuis met mooie trompe de lóeuilles hoorde ook bij dat kasteel.
Toch nog een beetje vergane glorie. Tja, België is dichtbij, he?
Toen Niels en ik elkaar weer hadden gevonden, reden we naar een campinkje bij Mechelen, in zuid-Limburg, niet in Vlaanderen. Het was een mini-camping met forellenkwekerij en -visvijvers. Op de camping zagen we deze jonge egel en deze
woelmuis van het filmpje.
Hier zitten we dan voor ons busje.
's Avonds liepen we nog een ommetje door het Limburgse heuvelland.
De volgende dag gingen we al bij tijds op pad om een wandeling te maken. We hadden een wandeling via internet uitgezocht. 27 km, maar we moesten eerst nog naar Epen lopen, langs de Geul, niet verkeerd.
Hoewel Bleker een CDA'er is, moeten ze in Limburg toch bidden voor de natuur.
Tijdens onze wandeling maakten we nog een paar ommetjes om wat geo-caches te kunnen doen. Deze koeien stonden vlakbij de Heiermansgroeve, waar een van de caches lag.
Kijk nou eens wat een prachtige dassenburcht. Bijna het dassenlouvre!
Halverwege de wandeling was Het Hijgend Hert. Een restaurant met Limburgse specialiteiten. Niels nam Poete. Bloedworst. Ik hield het toch maar bij een stokbroodje uit de oven. Niels is wel erg gelukkig met z'n keuze.
Mooi, toch?
Heel klein klaphekje in België.
Bij de groeve van Het Bovenste Bos, brak de zon door.
En dus zagen we deze levendbarende hagedis.
Na een dag flink wandelen (ruim 35 kilometer) en lekker eten in een restaurantje in Mechelen, is het leuk om je bed weer in elkaar te knutselen.
Ik was weer klaar in Luik. Niels en ik hadden afgesproken in Limburg voor een lekker weekendje weg. Aangezien ik op tijd moest uitchecken en Niels pas om 16.00 uur op het station aan zou komen, had ik nog even tijd voor mezelf. eerst ging ik ruzie maken op een parkeerplaats in Maastricht. Daar moest ik eigenlijk € 63,- betalen voor een half uurtje. Maar met flink wat gevloek, sublieme stuurmanskunst en hulp van autochtone Maastrichters, kon ik toch ontsnappen. Ik reed naar Houthem en Geulhem en wandelde daar wat rond. Dit vond ik een typisch limburgs bordje.
In Houthem is een wereldberoemd kasteel dat tegenwoordig een hotel is. In de tuin is een permanente kunsttentoonstelling. Mooi, hoor.
Dit koetshuis met mooie trompe de lóeuilles hoorde ook bij dat kasteel.
Toch nog een beetje vergane glorie. Tja, België is dichtbij, he?
Toen Niels en ik elkaar weer hadden gevonden, reden we naar een campinkje bij Mechelen, in zuid-Limburg, niet in Vlaanderen. Het was een mini-camping met forellenkwekerij en -visvijvers. Op de camping zagen we deze jonge egel en deze woelmuis van het filmpje.
Hier zitten we dan voor ons busje.
's Avonds liepen we nog een ommetje door het Limburgse heuvelland.
De volgende dag gingen we al bij tijds op pad om een wandeling te maken. We hadden een wandeling via internet uitgezocht. 27 km, maar we moesten eerst nog naar Epen lopen, langs de Geul, niet verkeerd.
Hoewel Bleker een CDA'er is, moeten ze in Limburg toch bidden voor de natuur.
Tijdens onze wandeling maakten we nog een paar ommetjes om wat geo-caches te kunnen doen. Deze koeien stonden vlakbij de Heiermansgroeve, waar een van de caches lag.
Kijk nou eens wat een prachtige dassenburcht. Bijna het dassenlouvre!
Halverwege de wandeling was Het Hijgend Hert. Een restaurant met Limburgse specialiteiten. Niels nam Poete. Bloedworst. Ik hield het toch maar bij een stokbroodje uit de oven. Niels is wel erg gelukkig met z'n keuze.
Mooi, toch?
Heel klein klaphekje in België.
Bij de groeve van Het Bovenste Bos, brak de zon door.
En dus zagen we deze levendbarende hagedis.
Na een dag flink wandelen (ruim 35 kilometer) en lekker eten in een restaurantje in Mechelen, is het leuk om je bed weer in elkaar te knutselen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten