Het zat er weer op. We moesten weer terug naar San Antonio. Het is best een eind rijden dus we reden lekker door. O,o, wat rijdt daar voor een auto met zwaailicht achter ons? Zullen we stoppen?
|
Toch maar doen. Daar was de sherrif... |
|
Niels kreeg een official warning |
We reden lekker (iets rustiger) verder en waren om een uur of half vier in San Antonio waar dajo zijn rugzak ging inpakken en we een lekkere maaltijd nuttigden. Daarna brachten we Dajo naar de Megabus.
|
Daaaaag Dajo! Veel plezier in Australië weer. |
Daarna gingen we naar the Cove, een kroeg/restaurant waar live muziek is. Op vrijdagavond speelt de familie Laven daar altijd. De Lavens zijn de mensen van de airbnb waar wij sliepen in San Antonio. Heel aardige mensen. Toen wij binnenkwamen, werden wij vanaf het podium begroet en zongen ze een lied voor John en Chaja omdat ze getrouwd waren. En op het eind van hun optreden, zongen zij (en wij) samen Sinterklaas Kapoentje. Het was een erg leuke avond!
|
Daarna kwam er nog een andere band met leuke rock/blues |
Toen was het zaterdag en gunden wij John en Chaja even wat rust. Constant gasten en nét getrouwd en dan alweer gescheiden van elkaar, dat is maar even leuk We gingen dus met z'n tweetjes op pad. We reden richting Del Rio, een plaatsje aan de Mexicaanse grens. Het was niet de mooiste route. De armoede en triestigheid droop ervan af. We bevonden ons heel diep in Redneck land!
We reden een groot deel van de dag langs de Mexicaanse grens. Regelmatig moesten we langs de Boarder Control. Dat voelt niet prettig. Het landschap was ook niet echt om over naar huis te schrijven, maar we reden toch door naar Semiole Canyon State Park. Dat was een verrassing!
|
Zoals de naam al zegt was het een park met een canyon. We kwamen nét binnen toen er een excursie vertrok de canyon in waar je alleen met begeleide toer in mocht. Wij dus mee. Twee gidsen (een echtpaar uit Michigan) en wij tweetjes. |
|
soort lisdodde |
|
de kloof |
|
best groot... |
|
balancerende steen |
Nadat we een dwarscanyon waren in gelopen, klommen we naar een soort grot. Daar waren schilderingen van indianen (native americans om het correct te zeggen) van zo'n 3000 jaar geleden. De schilderingen hebben wat te leiden gehad onder de omstandigheden. Ook worden ze pas sinds ca. 1980 beschermd. Daarvoor was de canyon gewoon een deel van een ranch en werd het niet erg beschermd. Nu dus wel, daarom mag je ook niet zonder gids in de canyon wandelen.
|
miljoenpoot |
|
Er waren ook allemaal fossielen te zien in de canyon. In dit geval een ammoniet |
|
venushaar (varen) |
|
winderosie en een van onze gidsen |
|
een van de vele schilderingen in een andere grot. Deze was zo'n 5 á 6000 jaar oud. |
|
Ook een soort cactussen was er te zien. Van al deze schilderingen was niet bekend van welke stammen dit kwam. |
|
kildeerplevier |
Nadat we ruim vier uur later klaar waren met onze excursie, redden we naar Del Rio waar we in een motel slapen vlak naast de Mall. (gezellig!) ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten