fietsen langs de Donau

Ik had dus nog steeds die fiets. Eerst besloot ik om gewoon naar de verste cache te fietsen die ik op mijn bewaarde lijstje had staan, maar dat was niet zo'n leuke route. Hier zag de weg er nog het leukst uit. Ineens zag ik dat als ik hier naar links zou gaan, ik bij de Donau uit zou komen, bij een brug. Aan de overkant liep een fietspad langs de Donau, wist ik. Dus dat deed ik. Ik besloot naarSzentendre te fietsen. Een dorpje 25 km buiten Boedapest in de Donaubocht.

Ik kwam ook weer op het Margita Sziged. Daar lagen nog een paar caches die ik niet kon laten liggen.

Jachthaventje

Ineens bleek ik in Oboeda te zijn. Boedapest bestaat namelijk niet uit Boeda en Pest maar ook nog uit Oboeda, dat betekent Oud Boeda en is dus eigenlijk het oudste deel van de stad.

Prachtige pleintjes

Tussen de flats...

Daarna reed ik een hele tijd door een oud industrieel gebied. Oud, maar nog volop in gebruik. Wie mij een beetje kent, weet dat ik dat prachtig vind.

Plotseling een stukje moderne bedrijvigheid. Hier zat Microsoft oa. In natuurlijk een standbeeld voor de Rubiccube. Meneer Rubic is een Hongaar

Dit is op dat zelfde bedrijven terrein

En dit tien meter verder

Het wordt steeds meer platteland

Ongeveer vijf kilometer voor Szentendre, sprak ik een andere fietser. Hij ging de andere kant op maar we zaten even op het zelfde bankje. Hij sprak goed Engels. Ik vroeg hem of hij wist of ik met mijn fiets in de trein mocht om terug te gaan naar Boedapest. Het was namelijk al drie uur en om vier uur wordt het zo'n beetje donker. Ja, dat mag. Alleen van vier tot zeven niet. Dan is het spitsuur en mag de fiets niet in de trein. Toch maar teruggegaan. Want de reis zelf is het doel....

Mooi allemaal he?

 Toen was ik om vier uur weer in Boedapest. (De terugweg gaat altijd sneller) Ik ging naar, dacht ik, het Volkenkundig Museum. Mijn Hongaars is niet zo goed. Het was het Folklore Museum. Het gebouw was prachtig. Verder was het nogal een verheerlijking van het Hongaarse landleven en de romantiek van de Roma. Nou....Dan mogen ze die eerst wel eens als mensen gaan behandelen. Maar goed. Toch grappig.

Mooie hal

Ja hoor, de eerste zaal die ik inloop...

Mooi trappenhuis

Was ik klaar met de tentoonstelling bekijken ziet de hal er ineens zó uit. Er kwam een of andere show voor juwelen. Ik moest er toch nog door, maar dat werd niet gewaardeerd.

Stap ik de deur uit, zie ik dit. Ook mooi bij nachtlicht.

Toen ik daarna in de spits naar huis fietste kwam ik ineens in een demonstratie terecht. Waar het voor was? Ik weet het niet. Niet tegen betalen voor internet, denk ik. Het was niet zo heel druk. Ik moest alleen wel precies dwars oversteken om naar mijn hotel te komen.  Klik hier voor een filmpje