Naar/op Vlieland

Omdat John nog niet zo heel veel van Nederland heeft gezien, bedachten wij dat het leuk was naar een Waddeneiland te gaan. We besloten dat Vlieland een leuk eiland was voor een kennismaking met de Wadden. We hadden een hotelletje geboekt en vertrokken maandag met de eerste boot naar Vlieland.

afscheid van Harlingen in de zon en met harde wind

beetje schuilen in de luwte voor de wind

Dorpsstraat onderweg naar ons hotel. Tassen wegzetten en hup, aan de wandel.

duinpannetje

over het Noordzeestrand richting Posthuys

Bij het Posthuys was het op het terras best lekker

via de waddenkust weer terug. Het wad was wel bevroren en met de wind tegen, was het toch wel fris

gelukkig. Het dorp weer bereikt

 

Deze zomergast (blauwborst) kwamen we vlak voor het dorp in een bosje tegen

de wandeling

We gingen naar ons hotel, Herbergh Flielant en aten daar ook. Toen ik vroeg of er een veganistische maaltijd mogelijk was, is de kok nog even snel naar de winkel gerend. Chaja had een lekkere veganistische maaltijd in ons hotel! Dat was erg lief. 's Avonds liepen we nog even het dorp door op zoek naar vermaak, maar dat was er niet. Het was uitgestorven. Toen maar bij tijds naar bed. De volgende morgen na het ontbijt, deden we nog een klein ommetje door het dorp

prachtig houtsnijwerk in een dode boom

De diakonie, het huis waar de weduwen en wezen terecht konden en dat was een groot deel van de bevolking van Vlieland omdat bijna alle mannen vanaf 12 jaar op zee zaten. Er was dan ook veel belasting voor als je terugkwam van de zee. Dit huis was nog tot 1950 in gebruik!

en weer terug naar het vaste land

het wintersportgevoel op de boot. We kwamen ook nog familie tegen op de boot. Kinne kwam ook naar het vaste land.

We bezochten Tom en Rita ook nog even en daarna naar huis.