Van Valbona naar Teth

Vandaag zo de pittigste dag van de wandeling worden, was ons verteld. Daarom waren er voor de mindere wandelaars paarden geregeld waarop zij mee konden rijden met de groep zodat zij ook de eindbestemming zouden halen. 's Morgens kwamen Adeniz, Ibraïm en Iskander aanrijden met hun paardjes. Een te weinig want er bleek nog iemand te zijn die eigenlijk een paard had gewild.

 Geen probleem, een dorp verder werd nog iemand met een paard gecharterd en kon iedereen die dat wilde op een paard. vanaf dat moment gingen we behoorlijk stijl omhoog. Op een gegeven ogenblik zelfs zó stijl dat de paardrijders van hun knol af moesten omdat het te zwaar werd voor de paarden.

 Eenmaal boven waar het minder stijl werd, was er een "kroegje" De paarden werden voor de saloon gebonden en we hielden een koffiepauze.

de keuken en de koelkast

 En verder ging het weer... Klimmen maar.

We kwamen steeds vaker door de sneeuw. Hier een gebied waar een lawine geweest was. Alle bomen omgeknakt

Soms staan er opeens heel dikke oude dennen. 

 Tijdens het lopen hoorden we de paardenmannen ineens de hele tijd naar elkaar schreeuwen: "Debooooraaaah!" Wat zou dat toch zijn?

dat betekent sneeuw

Er was een behoorlijk sneeuwveld dat door de stijgende temperatuur, steeds aan stabiliteit verliest. Er moet steeds een nieuwe route gegraven worden en de paarden moeten er doorheen geholpen worden. Daarna de toeristen... KLIK maar HIER voor een filmpje EN HIER OOK en nog een om het af te leren KLIK MAAR

eindelijk in Teth aan de welverdiende drank. Wat een schitterende tocht! Onze begeleiders (Adeniz, Ibraïm, Iskander en Petar) gingen met hun paarden direct weer terug naar Valbona. Wat zijn wij toch een watjes!

's Avonds na het eten besloten we met een klein groepje naar de enig (waarschijnlijk) overgebleven bloedwraaktoren te gaan. Die staat namelijk in Teth (zie het boek de Herberg met het hoefijzer van A. den Doolaard). Het was al een heel avontuur om bij de toren te komen, maar dat lukte en tegen betaling mochten we erin om het te bekijken

bloedwraaktoren tegelijk een soort asielplek als ook wel een gevangenis in het geval iemand iemand vermoord had in het kader van de bloedwraak. In afwachting van wat de wijzen in het dorp besloten kon je daar veilig verblijven. Ze konden ook besluiten dat je daar de rest van je leven moest blijven.

mannetje in traditionele kledij

interieur van de toren (drie verdiepingen)

 KLIK HIER, een van de reisgenoten vroeg of ze op de foto mocht met de man in het traditionele kostuum. Dat mocht. Toen pakte hij een blaadje van de struik en begon er een liedje op te fluiten!De kwaliteit van het filmpje valt wat tegen, maar hoor toch eens, op een blaadje!

gezellig buiten bij het kampvuur