Vannacht was het flink gaan regenen. Niels had 's nachts onze spullen nog wel een beetje van de grond geraapt en op de tassen gelegd, maar het was toch een behoorlijk natte bende geworden.
KLIK maar hier voor een (vooral geluid)impressie van de nattigheid. Door de nattigheid was de weg naar de snelweg weer een moeilijk parcours geworden. Moogie sprak af met 2 4x4 Russische koekblikken om in een konvooi naar de snelweg te rijden.
 |
| hier wil je niet naast het spoor terecht komen |
Het was nu en dan moeilijk, maar Moogie is een goede chauffeur en we kwamen zonder problemen bij de weg. Daar viel de spanning en sensatie weg en was de weg een beetje saai. Ook weinig vogels en kamelen om opgewonden over te raken. We reden door Mandalgobi, een stadje waar we de markt bezochten. (Bananen!)
En toen kwamen we op een drukke snelweg. de weg naar Ulaan Baatar. Pfffff! SAAAI! Maar na 5 minuten gingen we opeens weer naar links het oneindige groen in. Hier liep weer redelijk veel vee en het zag er meteen weer leuk uit. Hier zou de bezienswaardigheid zijn. Dat zagen we al snel een rotsgebergte die eruit zag alsof er allemaal op elkaar gestapelde rotsen neergelegd waren. Dit schijnt een heilig gebergte te zijn voor de Mongolen. Vele jaren hebben zich hier Boeddistische kluizenaars teruggetrokken om te mediteren en er zijn heel oude sporen van bewoning gevonden. Met rotsschilderingen die je alleen nog met een speleologische gids kunt bekijken.
Wij keken er uitgebreid rond, vonden een cache en het was net een speeltuin. Je kon er heerlijk op de rotsen klauteren. (ik kan nog best een beetje boulderen;D)
Toen reden we door naar ons laatste gerkamp. We hadden een ger met een tweepersoonsbed! We lunchten (prima) en er kwam ook nog een heel grote groep Duitsers binnen die ook twee Boeddhistische monniken mee hadden Het was een heel bijzonder gezelschap en heel groot. Zo groot dat wij afspraken dat we vanavond wel buiten zouden eten. Na de lunch gingen we even een stukje lopen met z'n vieren. We liepen de grote "kale" vlakte in.
In de verte zagen we plotseling wat bouwsels en een stupa. We gingen erheen. Het leek op de overblijfselen van een klooster. We vonden ook allerlei spulletjes zoals pannen en iels vond een prachtig tinnen kruidenschepje.
 |
| op dit bordje staat dat iets over een herdenking van een overleden monnik in 1993. Ongeveer in die tijd is het klooster gesloopt. Het familielid dat dit bordje gemaakt heeft, heeft ook de stupa gebouwd. |
 |
| 's middags gingen we nog even relaxen in de zon |
 |
| we gingen gezellig borrelen met z'n allen en dat ging organisch over in het eten. |
 |
| Bazraa geeft souvenier advies. Dat wordt nog een moeilijk klusje! |
 |
| 's avonds was het volledig donker rond het gerkamp. We konden heel mooi de sterren en de melkweg zien |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten