donderdag 2 augustus 2018

Tsagaan Suvraga of wel witte Stupa

 We moesten weer bijtijds op want de vader van Bazraa had verteld dat het weer flink zou gaan regenen in de Gobi en we moesten nog een stuk rijden voor we op de asfaltweg zouden zijn en voor het volgende kamp ook weer. We gingen op pad zonder regen. Wel een beetje bewolkt maar het klaarde op en het werd steeds mooier weer. we reden door een woestijn/steppe landschap met alleen maar uitjes overal.
er was wel te zien dat het veel geregend heeft.

onderweg kwamen we veel kamelen tegen waar Diane dan foto's van moest maken
We reden de hele tijd over een vlakte met uitjes met af en toe een subtiele verandering zoals heuvels of meer rotsen. We passeerden de hoofdstad van de provincie Gobi, Dalandzadgad, waar we naar de supermarkt gingen en tankten. De stad zag er heel keurig en welvarend uit met veel parkjes en speelplaatsen en stoepen. Plotseling gingen we naar rechts en hobbelden tussen de heuveltjes naar het gerkamp in de middle of nowhere.

zo is de elektriciteit geregeld, zonnepaneeltje op een enkele ger en een accu. 's avonds tussen 20 en 22 uur gaat de generator aan.


zuring
 We waren vroeg. Het was stralend mooi weer met een flinke wind. We zaten lekker even onder het afdakje in de schaduw en na de lunch gingen we op pad. We gingen naar een kalksteen klif een 10 minuten rijden verderop. Dat klif heet Tsagaan Suvraga ofwel Witte Stupa. Zo wit ziet het nu ook weer niet, maar je snapt waar de naam vandaan komt. Onderaan het klif zette Moogie ons af. Wij klommen omhoog. (onder anderen op zoek naar een cache)

fluithaas

Tsagaan Suvraga


Diane wilde een selfie maar een ander die het doet is makkelijker

Nadat we alles bekeken hadden, gingen we weer terug naar ons kamp waar we de middag gezellig doorbrachten en 's avonds na het diner nog een stukje wandelden.

Geen opmerkingen: