Alweer gestrand in de sneeuw

Eerst nog even een mooie avondlucht vanuit onze achtertuin van het huis waar wij verblijven

Vandaag gingen we dus weer op pad. We gingen Mount Lola beklimmen. Een berg van 9000 ft.De wandeling zag er mooi uit in de omschrijving dus we hadden er zin in. Coördinaten ingevoerd in de navigatie en daar gingen we. Kwamen we toch heel ergens anders uit. Ergens op privé terrein op een totaal verkeerde plek. Na wat gepuzzel en nog een uurtje rijden kwamen we op de goede dirt road terecht. Het werd al meteen mooi.

hier zagen we dus een nestje spelende jonge vosjes. Zo jammer, was Nienke weer te laat met fotograferen! Overigens waren het niet de gewone Nederlandse rode vossen maar de Sierra Nevada Red Foxes.

Vanaf de uiteindelijk gevonden trail head gingen we aan de wandel. We werden heel hard aangevallen door pitbull muggen, maar gelukkig heeft Nienke altijd DEET mee, dus we konden door. Het ging constant omhoog, maar dat verwacht je als je naar een top gaat.

al snel kwamen we op een prachtig soort Alpenweide.

Platanthera sparsiflora (Green Rein Orchid)

Pedicularis groenlandica (Elephant's Head)

Calyptridium monospermum (One-Seeded Pussypaws)

 We liepen lekker verder en raakten ergens enigszins de weg kwijt, maar na veel gepuzzel, waren we weer op het rechte pad. Onderweg aten we lekker ons broodje op bij een sneeuwveld.

SNEEUWPOPJE

 Nog steeds stonden overal prachtige bloemen. Nu steeds meer vroege voorjaarsachtige bloemen want die kwamen echt net onder de sneeuw vandaan.

Aquilegia formosa

Caltha leptosepala (Marsh Marigold)

We hadden het pad weer gevonden maar dat lag aan de overkant van een woeste rivier. Wat nu? Misschien moesten we toch maar terug gaan. Er kwamen nog twee wandelaars aan. Hij vertelde dat de brug onlangs was weggespoeld maar dat het aan de overkant van de rivier wel heel mooi was en hij sprong soepel van rots naar rots naar de overkant. Dat zou ik nooit redden. Zijn vriendin trok haar broekspijpen omhoog en stapte de rivier in. Ze liep naar de overkant. "kom, het is niet moeilijk" riep ze nog. Dus, daar gingen we.

door de rivier

Aan de overkant was een prachtig meanderende rivier door een (moeras) bergwei

schitterend toch? Dat hadden we voor geen goud willen missen

KLIK hier om een stukje met mij mee te lopen door het bos en door de sneeuw

 We liepen door steeds meer sneeuwvelden en moesten steeds meer beken oversteken. (Geen foto's meer gemaakt omdat het toch een beetje spannend werd). Na een uurtje besloten we dat het toch niet verstandig was om door te lopen. Meer sneeuwvelden, nog hoger en op de Noordhelling, dus dan weet je dat er nog meer komt. Onze adviseurs over de rivier, die wij ook weer tegenkwamen, stopten ook. Dus. We liepen terug en zagen een paar 100 meter stroomopwaarts dat er een boom over de rivier lag die wij net nog doorgewaad hadden.

nu dus per boom.

We liepen weer helemaal naar beneden en reden nu de normale route naar ons huis terug. Lekker douchen, relaxen, koken en eten en een rustige avond het huis voor ons alleen.