Als wij buiten eten, leggen wij altijd een tafelkleed op tafel. Omdat ons Franse olijvenkleed in de was zat, deden we een ander kleedje. dat hebben we al een tijdje. Gekregen van Tom en Rita die het weg deden. Zij hadden het voor hun trouwen gekregen. Nu was ie toch écht op. We hebben hem met veel pijn in ons hart weggedaan. Jammer...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik probeerde een reactie op het blog te geven. maar is mislukt, dus dan maar zo. Is het ook het einde van het herstel tijdperk? Met een stoplapje kan het weer tijden mee!.
groet
Naomi
Het is wel reuze jammer. Wij kregen ook echt tranen in ons ogen en dachten met weemoed aan 52½ jaar terug. Wat zonde van zo’n mooi katoenen tafelkleed. Maar nog een vraagje “je kon het toch nog wel herstellen al is het dan op de hand.
Groetjes Tom
Een reactie posten