Verstild Spanje en Cañon de Lobos

Vanmorgen reden we bijtijds weg van de camperparkeerplek in Palencia. Eerst maar eens op een mooi plekje poepen en ontbijten. We vonden al redelijk vlot een mooi stil weggetje. Terwijl Niels even de geit aan het verzetten was en ik de rommel aan het opruimen, zagen we opeens een zwarte ooievaar vlakbij ons landen. Wauw!!! O ja! Foto maken. Te laat! De vogel was gevlogen. Maar we hebben hem we gezien!

mooi stukje rivier en een oude fabriek

 We reden naar Ureco. Daar hadden we op de kaart een klein Nationaal Park gezien. Cañon de Lobos (kloof van de wolven). Dat leek ons wel wat om eens te kijken. Er waren allemaal parkeerterreinen vanwaaraf wandelingen begonnen. Eentje was naar de Ermita (kluizenaarshutje?). Wij gingen die wandeling maar eens doen. Niels heeft een reuze handige app met topografische kaarten erop van heel Europa. Hij bedacht een mooie rondwandeling. We liepen eerst over een heel rustig pad dat langzaam omhoog ging en waar je nog met je rolstoel op zou kunnen. Er kwamen steeds meer parkeerplaatsen en het was best druk. Maar het was erg mooi en het weer werd langzaam aan steeds zonniger. Boven ons hoofd vlogen constant zo'n 25 vale gieren. Altijd mooi om te zien en omdat het dus alleen maar langzaam opknapte, dat weer, waren ze nog lekker dichtbij.

vale gier in een boom

O dit was onderweg. We kwamen door allerlei dorpjes waar we het idee hadden dat er nog maar een persoon, misschien twee woonden. Onderweg moesten we af en toe stoppen. We zagen namelijk een dwergarend en meerdere slangenarenden!

Maar goed, terug naar de Cañon de Lobos. Eenmal boven bleek er inderdaad een Ermita. In dit geval een kapelleke te zijn. Een heel oude uit de 15e eeuw. Heel mooi. Vanuit dit punt liepen wij stijl omhoog en maakten wij onze rondwandeling

De zon begon écht te schijnen en we zagen heel veel vlinders: kleine parelmoervlinder, resedawitje, kleine boswachter, zuidelijk grauw zandoogje, heel veel sprinkhanen en nog meer vliegen! Ook zagen we een draaihals! Na een prachtige wandeling reden we verder richting Soria. Even daarvoor aan een stuwmeer vonden we een camping. Op de camping zitten allemaal blauwe eksters, kuifmezen en zwarte mezen. Op het stuwmeer alleen blauwe-, grote- en kleine zilverreigers. Een paar wilde eenden en een fuut. Onze Engelse buurman die hier al een week staat met een kapotte auto, zei dat hij ook een keer een visarend had gezien.

onderweg. Dorpje is ingestort maar heeft wel een gloednieuw naambord

Tot zover vandaag. Nog steeds nauwelijks internet hier dus weinig foto's. Sorry.