Naar de Yol vallei

 Na een nacht vol herrie van onze Koreaanse mede kampgenoten (het schijnt normaal te zijn voor Koreanen) vertrokken we toch weer op tijd. het was een beetje druilerig maar het woei ook hard, dus dat zal wel snel overgaan. ik zag ergens een hert, nee toch niet. Het zal toch wel een paard zijn. Toen stond er een 4x4 de weg te blokkeren hij wees op dat paard en vertelde dat het een Khulan (Mongools wild paard) was. Oke, na wat googelen zie ik dat het een wilde ezel is. Maar toch heel bijzonder. KLIK HIER voor meer info

zo zien ze eruit, wij zagen er maar een.

Normaal wonen ze veel westelijker in het land. Dit was een verdwaalde, denk ik. Maar heel bijzonder!

kamelen zagen we ook

 We reden redelijk makkelijk. Je moet wel in het spoor blijven. Als je naast het spoor terecht komt, zit je gegarandeerd vast. Op een bepaald moment kwamen we in een prachtig hobbelig landschap terecht. Heel mooi, maar wel fout. We konden niet verder en moesten weer terug. Nu reden wij in een optocht met andere busjes.

 Op een gegeven ogenblik werd de grond nog slapper. er bleek ook een meer te zijn. Daar gingen we kijken. We begonnen met een dwerguiltje vlakbij. Leuk hoor. Verder zat er niet veel in het meer.

 Op een gegeven ogenblik zagen wij aan de rechterkant alle busjes en wij reden links. O,o, zou dat wel goed gaan? er kwam een gewone personenauto aan. Daar overlegde Moogie even mee en hij ging achter die auto aan. Tot we ergens een soort ondergelopen land moesten oversteken. Dat ging natuurlijk nooit lukken. wij stapten maar weer eens uit en gingen lopen. KLIK HIER hoe de auto gaat.

KLIK HIER voor onze tocht

Nadat we weer schoon waren allemaal, reden we door en we bleken vlakbij een dorpje. daar gingen we in een soort snackbarretje onze meegebrachte lunch opeten. Daarna na het dorpje begon de asfaltweg. Wat een luxe! dat duurde niet lang. Door de vele regen was heel veel weg weggeslagen.

 Moesten we toch weer off road! Na een tijdje kwamen we bij de Yol valley. Eerst bezochten we het natuurmuseum. een verzameling mottige opgezette beesten.

lammergier

khulan

Toen waren we bij de beroemde Yol valley. KLIK HIER voor meer info.

clematis

mongoolse vink

hier ziet Niels eindelijk een rotskruiper. Het waren er twee en ze gingen nog samen vechten ook!

even later zagen we ook de lammergier.Goed kijken, dan zie je 'm op deze foto.

Na deze wandeling gingen we naar ons gerkamp.

naar de zandduinen

 Vandaag gingen we later weg dan normaal omdat we met de Toyota met de Zwitsers zouden oprijden. Al met al waren wij toch veel eerder weg dan de Toyota, maar die haalde ons wel in. Toen die dat deed spraken de beide chauffeurs af dat we het wel alleen konden. De route was prima te doen. De hele woestijn zag een beetje groen. Overal groeiden polletjes bieslook of een andere look.

een waterput

 We kwamen in een dorpje. Daar was een bank en we moesten wat geld wisselen. Het was een hele administratieve toestand. Stapels papieren in vullen. Toen het geld uiteindelijk uitbetaald werd, kwamen alle andere klanten om Niels (die het geld haalde) heen staan en duwden elkaar weg om het goed te kunnen bekijken. Zoveel geld!

klanten in de bank

 Op een gegeven ogenblik werd het weer wat bergachtiger. We reden door een soort kloof. Ineens stak er een steenbok over! We konden hem heel goed zien. En als je heel goed kijkt, kan je hem op deze foto ook zien. Eerst even op klikken om groter te maken.
 Onderweg lieten we Bazraa regelen dat we niet twee nachten in dit kamp zouden blijven maar in het volgende kamp. De zandduinen leken ons niet het meest interessante landschap. Maar vlak voor de lunch kwamen we wel aan in het zandduinen gerkamp. Dat men het niet met ons eens is kan je hier lezen. KLIK maar.
Na de lunch gingen Jaap, Bazraa, Niels en ik een stuk lopen. Diane wilde even uitrusten en daarna samen met mij op een kameel rijden.

erg veel hagedissen

gobi boom, de saxaul tree. LEES hier meer

toen kwamen we bij de rivier.

 Ik ging terug want ik zou nog met Diane kameel rijden en ik vond het wel genoeg. Ik liep heerlijk in mijn eentje door de woestijn!

 De anderen gingen door en beklommen de zandduinen

ik zag kamelen, maar reed er niet op want Diane sliep nog

onze ger met storm beveiliging

even kletsen voor het restaurant

zwemmen in de woestijn

Vroeg op weer want een druk programma. Er deden verhalen de ronde over de erbarmelijke staat van de wegen in de Gobi omdat het daar al meer dan een week onafgebroken had geregend. Maar vandaag scheen de zon. We gingen eerst het klooster bezoeken. Ondertussen kon Moogie bij de andere chauffeurs onderzoeken hoe het met de route gesteld is.

 Het Ongii klooster is een ook weer, gesloopt klooster dat nog nauwelijks hersteld is. Prachtige vergane glorie. KLIK hier voor meer info.

Toen we alles bekeken hadden, stond Moogie klaar. De eerste 80 km tot aan een dorpje was prima te doen. daar zou hij verder informeren. Op pad dus.

Toen kwamen we bij het dorpje. Een prachtig dorpje. Heel schilderachtig.

 Er klonk muziek in het dorp. er bleek een Nadaam festivalletje aan de gang te zijn. We gingen kijken bij het paardrijden.

Maar op een gegeven ogenblik moesten we verder van Moogie. Hij had afgesproken met een Rusissche 4X4 koekblikbus om samen te rijden en die was al vertrokken. Wij gingen ook. even later voegde zich er ook een Toyota 4x4 bij. Wij waren de achterste. Net toen Jaap zei dat dat niet slim was, zaten we ineens vast.

oeps

de Toyota (gevuld met Zwitsers) trok ons er weer uit en nu gingen we in het midden rijden

 Het was sensationeel en spannend rijden maar we redden het elke keer door de modder stukken. Die stukken waren volkomen drijfzand. Uiteindelijk hadden we het moeilijke stuk gehad en werd de grond weer wat steviger. Pfff! Toen was daar ineens een rivier waar nog nooit een rivier geweest was. Eerst maar onze lunchpakketjes verorberen en dan nog eens rustig overdenken wat te doen.

Het Russische koekblikje met de Nederlandse familie besloot het te proberen

Dat ging maar net goed! Even later ging de Toyota ook. Die haalde het maar net. Hij bleef even hangen maar kwam er toch nog net uit. Er kwamen nog meer busjes aan. Allemaal 4x4. iedereen zei, inclusief Jaap en Niels dat ons busje het never nooit niet zou halen. Wat nu? Er was niet zoveel communicatie. Moogie ging onze bagage op het dak binden. J en N dachten dat als de bus het niet haalde, dat de kans groot was dat hij zou kapseizen. We besloten de rivier lopend met al onze bagage op ons rug over te steken. Dat zou het gewicht in de bus ook flink verminderen. En mocht Moogie het niet halen of niet oversteken, zouden we vast wel een lift kunnen krijgen.

de meeste Russische 4x4 rijders zijn nogal kamikazepiloten. Sommige hebben dan wel een sterke auto maar weinig hersenen.

hand in hand om niet om te vallen in de stroming die best sterk was, staken we de rivier over.

 Dan probeert Moogie het toch. Lukt het? KLIK HIER

En voor het laatste stukje KLIK HIER

eindelijk waren we bij het gerkamp waar we verwelkomt werden met jakthee

We zetten de tassen in de gers en gingen snel weer weg. OP naar de Flaming Cliffs. Lees HIER meer daar over

Mooi hoor. Daarna lekker eten.

tijdens het eten trad er een jongen op op een Mongoolse viool/cello

Plotseling rende iedereen naar buiten. De zon ging onder en daar zou je dan heel mooi de cliffs kunnen zien. Maar dat viel tegen. De zonsondergang was best mooi.

Het was een zwoele avond en we zaten gezellig buiten.