We deden weer net of het werken was. 7 uur ontbijt. Vanaf een uur of zes vanmorgen was het opeens heel koud (5*C), maar dat heb je als het een kraakheldere stralende dag wordt. Ik begon met een heel internationaal gesprekje in het toilet gebouw. Dit is het enige gerkamp in de wijde omtrek. Er zitten dus heel veel toeristen. Spanjaarden, Duitsers een groep Nederlanders (nogal ontevreden vond ik). Dat terwijl er niks is. Het kamp heeft een sateliet telefoon voor als het nodig is. De douche wordt prima gestookt op kolen en elektriciteit is er alleen tussen acht en tien 's avonds. Maar het ligt prachtig en we hebben heerlijk geslapen.
 |
| vrouw die de jaks gaat melken |
We reden eerst omhoog naar een pas op 2400 meter. Onderweg bij een brug moesten we nog een auto redden die dacht dat hij beter door de rivier kon. Ze aten erg vast in de modder en hadden geen goede techiek volgens de experts in ons team
 |
| toch snel er weer uit |
Op de pas lag ook weer een cache. Bazraa en ik gingen er weer achteraan. Hij lag onder vier dode geiten! :(
 |
| Moogie op de pas |
Er stond ook een busje met daarin twee Sanjaarden uit Barcelona. Zij hadden al 14 maanden rondgetrokken van Spanje via Rusland, Kyrgizië, Iran en weet ik het naar Mongolië. Ze waren nu op de terugweg. Aardige mensen met wie we even gekletst hebben
 |
| Moogie moet ook iets op het busje schrijven |
We reden door naar het plaatsje Jargalant waar we ouden gaan lunchen. Maar vlak voor het dorp...
Weer rare geluiden. Nu was de andere veer kapot. Wij gingen lopend naar het dorp. Moogie reed weer heel behoedzaam achteruit de laatste kilometer naar het dorp waar een langsrijdende meneer op een motor al gezegd had dat hij eraan kwam.
 |
| door de andere veer gezakt |
 |
| iris |
Wij staken de rivier over en zagen daar allerlei vogels: witgatjes, bontbekplevier, witvleugel leeuwerikken, bonte tapuiten, steenarenden, monniksgieren en natuurlijk weer veel zwarte wouwen
 |
| de rivier |
In de hoofdstraat van het dorp gingen we wat eten. Voor Moogie namen we een take-away maaltijd mee. (In een plastic zakje)
 |
| luxe winkel |
 |
| aan het einde van het dorp wachten we op Moogie die alles weer gerepareerd heeft |
WE konden weer verder. Toen we op weer een pas kwamen (2350m) stonden daar twee auto's met pech. Ongeschreven regel in Mongolië is dat je altijd even kijkt of je kan helpen. Diane leerde een van de kindjes Papgaaitje leef je nog en even later stonden alle kindertjes dat te doen.
 |
| papegaaitje leef je nog? |
Na weer een tijd rijden zagen we opeens een meer liggen. dat was niet waar we heen gingen. Dit was een zout meer. Jammer genoeg konden we niet dichterbij komen, maar even later was daar het witte meer. We gingen even uitgebreid vogels kijken en zagen 2 roodkeelduikers, pasifische zeeëenden, brilduikers, fluitzwanen, toppereenden en Indische ganzen.
 |
| Het meer waar we naar op weg waren |
Na nog een heel diepe plas waarbij het water nét niet over de treeplanken kwam, waren we bij het gerkamp. We zaten nog een tijdje lekker buiten en zagen visdiefjes, lach- en reuzesterns.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten