Naar de Tsenher warmwaterbronnen

Nou, we waren gewoon weer om 7 uur aan het ontbijt. Een mooi traditioneel aangekleed meisje zegende onze autobanden met jakmelk voor een veilige reis. Eerst reden we weer door de hobbels en de bobbels richting vulkaan en daar kwamen we op een asfaltweg. Op een gegeven ogenblik zagen we een groep herders op paarden hun kudde schapen en geiten over de rivier drijven. dat was een mooi gezicht.

 Als je hier op KLIKT kan je het in bewegende beelden zien.

ze gaan uiteindelijk dus wel allemaal

 Na weer een tijd rijden, sloegen we af naar een rots. De heilige rots Taikar Chuluu. Het lijkt een beetje op Ayers Rock (Uluru) in Australië maar dan 50X kleiner. Die rots is dus eigenlijk de steen waarmee de dappere jongen de slang gevangen heeft in een hol. Hij kan er nooit meer uit en iedereen is gelukkig. Het is nogal een toeristische toestand met allemaal kraampjes eromheen waar alle Mongoolse toeristen ook van alles kopen (vooral airak).

je kan ook een rondje op een hybriede jak maken

Hierna gingen we weer verder over de asfalt weg die plotseling geen asfalt meer had maar alleen stabiliseerzand . Dat was me een stoffige toestand. Moet je bedenken dat er ook nog gewoon allerlei mensen op brommertjes en paarden overheen rijden. KLIK hier voor een impressie toen het ergste al voorbij was

Nadat de weg afgelopen was, moesten we tol betalen en kwamen we in Tsetserleg. Een stadje waar we gingen lunchen en een klooster annex museum bezoeken. Het restaurant zat nog vol dus we gingen eerst even naar de markt.

 KLIK voor een straat impressie

Natuurlijk eerst weer een Boeddah bovenop de berg bekijken

klooster

vervallen deel van het klooster

Het museum in een van de gebouwen

Er was ook een afdeling over de socialistische tijd

Tsetserleg heeft ook nog vervallen Kolchozen en zo uit de socialistische tijd.

 Vanaf Tsertserleg hield het asfalt weer op en moesten we door allerlei rivieren en zompige weilanden. Ergens zaten  we opeens vast. Precies op een plek waar een familie z'n ger aan het veerhuizen was. Alle spullen gingen op een klein pick-up truckje. Dat was leuk om te bekijken.

Al snel kwam er hulp in de vorm van een 4WD auto die ons eruit trok.

 Al hobbelend en door rivieren rijdend, kwamen we opeens weer in een supertoeristische toestand. Overal stonden gerkampen. de een nog luxer dan de ander. Maar geen asfalt, hè? Wij zaten in het laatste kamp. De meest basic, maar wel het dichtste bij de hete bron. Want daar was het allemaal om te doen.

zitten ze dan.

beeld ergens achteraf op het terrein

 Diane en ik zijn nog even naar de echte bron gelopen. Het stonk er lichtjes en het zag er enigszins vervallen uit...

heetwaterbron

onze ger