zaterdag 21 juli 2018

Nog een rustdag. Communiceren en cachen

 Het lijkt wel vakantie! Dit keer zelfs uitgeslapen tot 8 uur.
ontbijt
 Daarna besloten we naar het dorpje Hatgal, zo'n 5 km verderop, te lopen. We wandelen zo'n beetje langs de "weg" tussen alle jaks en hybrides door. Jaks hebben nooit hoorns. Als ze hoorns hebben, zijn het hybrides. Die worden gefokt omdat jaks heel erg kleine tepels hebben. Dat maakt het melken nogal moeilijk.           

Iets ten Noorden van het meer leeft het rendiervolk onder zware omstandigheden. Er zijn er steeds meer die naar het meer trekken om ook een beetje te profiteren van het toerisme. Jammer genoeg is er voor de rendieren niks te eten. Toch maar wat betaald voor een foto. Je moet toch ook een betje helpen...

 Het dus nogal geregend en de wegen (natuurlijk onverhard) waren nogal stuk gereden in het dorp. Dat zie je overal en is nooit een probleem, maar nu was het kennelijk zó ernstig dat ze bezig waren met kruiwagentjes grond om de weg te herstellen.
Ik zie het niet, zo ziet een redelijke weg in Mongolië eruit.

Er is een bootdienst op het meer. Van niks naar nergens. De bootdienst bestaat al sinds de '30 er jaren en is een ware attractie. Zeg maar de marine van Mongolië
met bijbehorende meeuwen. Niels denkt dat het Pontische meeuwen zijn, maar op alle teksten staat dat het zilvermeeuwen zijn.
Toen zag ik een groepje mannen uitgebreid met elkaar staan te gebaren. Aangezien ik met de Mongolen geen woord kan wisselen, wat een moeilijke taal!, ben ik op ze afgestapt en heb in mijn beste NGT aan ze gevraagd of ze me begrepen. Dat deden ze. We hebben even gekletst. Zij kwamen uit Ulaan Baatar en waren hier met vakantie (drie dagen!). Wij uit Nederland, met het vliegtuig. Mooi hier en dat soort dingen... Écht leuk! Vingerspellen ging natuurlijk niet. Ik ben het Cyrillische vingerspelschrift niet machtig maar, dit was voor ons alle vijf erg leuk.
kletsen in gebaren taal

en daarna natuurlijk op de foto met de buitenlanders

alle oude boten liggen er nog
 Hierna klommen we een stijle berg op. Bovenop lag een ovoo (sjamanistisch heiligdom) met een cache en aangezien Bazraa sinds de vorige cache ook aangestoken is en ook meedoet met geocachen, wilden we daarheen. Naast de ovoo zat een Amerikaanse jongen uit New Jersey die zonder plan het idee had om in drie weken het meer rond te lopen. (Het is het op twee na grootste zoetwatermeer na het Baikal meer). Gekkenwerk volgens Bazraa. Te paard doe je er al ruim twee weken over om tot de helft te komen en daarna zijn er geen dorpjes of nederzettingen meer. Maar, even leuk gekletst.
ovoo

op weg naar de cache

gevonden
We liepen weer terug naar het kamp en om 15 uur konden we eindelijk lunchen. (ik had best trek). Daarna nog even in de buurt gewandeld. We zagen heel veel hoppen, Taiga vliegenvangers en een Naumanns lijster.
jaks zoeken verkoeling


Geen opmerkingen: