Trjavna

Moeder overste controleert de werkzaamheden

het iconenmuseum

Stiekeme foto van de kerk

De houtsnijkunst van Trjavna is heel beroemd Grote maten winkel?

Hangouderen schaken op het pleintje

Vanmorgen bestudeerden we eerst het kloosterleven. De katjes daar krijgen niks te eten en lusten zelfs yoghurt, feta, oud brood en rotte kersen. Het mevrouwtje dat ons opgewacht had, is geen non maar doet al het werk in het klooster. Ze woont zelfs samen met haar man (die voornamelijk sigaretjes rookt en koffie drinkt) in het klooster. Als het mevrouwtje klaar is met onkruid wieden, komen de nonnen om met kruiwagens de stapeltjes onkruid weg te kruien naar de composthoop. Ze doen net alsof zij heel hard gewerkt hebben. Er kwam ook een aannemer met twee werknemers. Er moest een gat gegraven worden. Moeder overste kwam met een dik boek onder haar arm uit haar hok en stond de mannen constant op hun vingers te kijken en aanwijzingen te geven. Toen kwam er een auto met chauffeur om ons naar Trjavna te brengen. De man sprak een beetje Engels en hij vertelde over de twee banen die hij had om rond te kunnen komen, over het onderwijs in Bulgarije en dat zijn droom was om een camper te hebben. Om ongeveer 11 uur waren we in Trjavna. We slapen in een hotel annex galerie midden op het centrale pleintje van het dorp. Morgen gaan we met een trein waar je officieel voor moet reserveren. We liepen dus eerst naar het station om te reserveren. Dat ging erg moeizaam. Het meisje sprak eigenlijk geen woord Engels. Ik in mijn beste Bulgaars: "zitplaats, gereserveerd? Morgen, Plovdiv. Dit Internationaal ticket" Ze kende de Interrailkaart niet, begreep er niks van, belde met haar baas, maar uiteindelijk kwamen we eruit. "Ah, reserveren? Nee, dat hoeft helemaal niet? Waar komen jullie vandaan?" Toen ik Nederland zei, zei zij: "Doei!" Haar broer had in Amsterdam-Noord gewerkt. De rest van de dag besteedden we aan terrasjes, de stad bekijken en de vele musea bekijken. We begonnen met het iconenmuseum in de kerk. Dat leek meer op een soort rommelzolder waar de iconen opgeslagen werden. Heel apart. We bezochten een houtsnijmuseum. Trjavna heeft of had) een heel beroemde houtsnijschool en daardoor een eigen stijl daarin. Het gemeentemuseum was ook heel apart. Eerst een zaaltje waar we heen gebracht werden met allemaal klokken, toen werden we naar een zaaltje met kunst van Dimitri en Nikolai Kons...? gebracht. Dat was écht wel mooi. De Dimitri had een beetje een Picasso/Kandinsky-achtige stijl, de broer Nikolai maakte mooie houten sculpturen. Daarna nog een zaaltje met een klassieke schilder en als laatste een klasje uit de 19e eeuw. Grappig samenraapsel van zaken. Daarna zaten we een hele tijd op het pleintje, waar naast ons terrasje een soort buurthuis voor oude mannetjes was. Ze zaten allemaal te schaken, kaarten en dammen op het pleintje en dronken er koffie of thee uit het buurthuis bij.