Bacho Kiro

Daar gaat de trein vanaf ons station. Waar is het pad?

lunch op een bruggetje

Onze kloostercel

prachtig hier...

Laddertjespad

Het kloostercomplex van bovenaf gezien

Bacho Kiro grot

in de kloosterkerk

dagboekje schrijven
Vanmorgen deden wij allemaal boodschapjes voor de komende dagen en kochten wij postzegels en zo. Om een uur of 11 gingen we naar het station, We gingen op een terrasje zitten en bekeken het stationsgebeuren. Even later kwam er een man bij ons zitten. Hij had een vriend uit Nederland Jan de Wit (of zo) uit Stadskanaal. Kenden wij hem? Nee dus. Hij kende wel allemaal steden en spelers van provinciale voetbalploegen in Nederland. Niet echt een gezamenlijke interesse dus. Toen vertelde hij dat hij hielp bij opgravingen in de buurt van Veliko Turnovo. Hij had stiekem een paar muntjes zelf gehouden en wilde ze wel aan Niels verkopen. Ik was er niet zo voor, maar Niels kocht toch voor 10 leva een muntje. Volgens mij werden we behoorlijk genept en we probeerden van hem af te komen. Dat lukte enigszins door naar het station te gaan. Op het moment dat de trein eraan kwam, kwam de man weer. Hij had iemand voor ons geregeld die een beetje Engels sprak. We moesten namelijk ergens uit de trein stappen waar de trein normaal nooit stopt, tenzij je het vraagt. Dat was dan wel weer heel aardig. De trein stopte ergens op een stukje beton omgeven door brandnetels. Tussen die brandnetels begon ons pad naar het klooster. Eenmaal voorbij de brandnetels was het een duidelijk pad. Op het plein voor het klooster waren zelf s een aantal toeristen stalletjes. Wij gingen het klooster in. In de kerk zagen we een monnik. " Aha, de hollanders",zei hij. Hij wees ons onze kamer. Wij moesten meteen regelen waar onze bagage moest staan morgen. De monnik antwoorde met een waterval aan Bulgaars, Nee, hij serveerde geen maaltijden. Communiceren met deze man ging niet zo makkelijk. Nou ja, de kloostercel was niet zo enerverend dus we gingen een wandeling in de omgeving maken. Het was een leuke stijle wandeling met laddertjes en zo. Uiteindelijk kwamen we in de Bacho Kiro grot met stalagtieten en mieten. We zaten de rest van de middag op een bankje bij de picknickplaats en later aten we in de mexana naast het klooster. 's Avonds zaten we in de kloostertuin. Het miegelde er van de vuurvliegjes. Leuk hoor.