het Pirin gebergte
Er lag nog best wat sneeuw
we moesten een stukje omhoog
voorjaars gentiaan
klauterend over de rotsen door het water
waar de sneeuw gesmolten is komen de krokussen
kikker uit een koud meer
bevroren meer
via de rotsen de rivier oversteken
Dit is echt een heel oude boom, want op 2000 meter groei je niet zo snel
daar is de hut
vannacht genieten wij van de warmte die het socialisme ons biedt
Interieur van ons hutje met oude gescheurde lakens, gatige dekens en vieze matrassen
de sokkenwas in de rivier
In een van deze hutjes sliepen we Vanmorgen waren pappa en mamma er. Natuurlijk mochten we onze bagage laten staan. Dat kon gewoon op de kamer blijven staan, zoveel gasten zou ze deze week niet krijgen. We kregen een heel uitgebreid ontbijt. De mevrouw van het hotel wilde ons zelfs nog van alles meegeven voor onderweg. Wij waren zulke lieve gasten! De bus naar de Virhenhut bleek inderdaad nog niet te rijden, maar voor 30 leva reed een taxi ons in ongeveer een uur naar de hut. In het begin was het landschap nog wel erg verpest door wintersportinfrastructuur, maar dichter bij de hut verdween dat. Na enige moeite vonden we het begin van onze wandeling en we gingen op pad. Overal stond gele gentiaan niet in bloei) eerst zagen we allemaal uitgebloeide krokussen maar hoe hoger we kwamen en hoe meer sneeuw we kregen, hoe meer bloeiende krokussen we tegen kwamen. We zagen ook veel gentianen (stengelloze en voorjaars), primulaatjes, geum en kikkers. We liepen door en langs veel water (meertjes en beken), daar zagen we veel kikkers en kikkerdril. Aan vogels zagen we vandaag veel beflijsters, goudvink, zwarte roodstaarten (we ontdekten ook een nestje), raven, leeuweriken en een dwerg aalscholver. We liepen tot een hoogte van 2600 meter en staken daar en pas over. Om een uur of 3 bereiketen we de Demianitsa hut. Een huis met een verzameling kleine hutjes erbij. Er zat een oude man buiten met een krantenhoedje op zijn hoofd. Hij riep een jongere man die kennelijk de hüteward was. Ik gaf hem de voucher en legde uit dat we kwamen slapen. Het slapen begreep hij. De voucher kreeg ik meteen weer terug, daar snapte hij niks van. We slapen in zo'n klein hutje met twee stapelbedden erin. Op de bedden liggen een soort strozakken die vroeger wel schoon geweest zijn. Er liggen dekens met de ster met hamer en sikkel er nog op. De dekens zitten vol muizengaten en de lakens zijn gescheurd, gorig en met roest (of oor-)vlekken. Er was een hokje waarop stond dat het de badkamer was. Er was geen kraan. De wc's hebben we na een paar uur ontdekt. Wij gingen wel in het bos! Bah! Maar goed, er was een biertje en later koffie. We konden een beetje lekker zitten en sokken wassen in de rivier. Later bleven er ook nog 7 Duitsers slapen met wie we gezellig gekletst hebben. Het eten was prima en aan het eind van de avond, toen de man met iemand gebeld had, kon ik de voucher kwijt en hoefden we alleen onze drankjes te betalen.Het eten zat allemaal bij de prijs in. Dat was van te voren anders gezegd...'s Avonds werd het behoorlijk fris en lagen wij onder twee communistische dekens in onze bedjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten