via Servië naar huis

Pas om 9 uur was er ontbijt. We moesten dus wel uitslapen. Tijdens het ontbijt was er meteen weer een gezellig gesprek met alle gasten van het hotel. Na het ontbijt deden we onze rugzakken op, deden nog wat boodschapjes voor in de trein, dronken koffie en liepen naar het station. We gingen naar onze trein. We hebben een slaapwagon voor ons tweeën, met een wasbakje en ene tafeltje en geen airco. Na zo'n 2 uur rijden kwamen we bij de Sevische grens waar we een hele tijd stil stonden op het station en allerlei douane beambten onze paspoorten wilden zien en de hele trein met zaklantaarns en al in ieder hoekje en gaatje onderzochten. Even later was er lichte paniek in de coupé naast ons. Bij de Zweedse meiden was van alles gestolen (I-pods, telefoons etc). Wij verdenken de douane. Ondertussen waren wij achter en diesellocomotief terecht gekomen en reden wij door een prachtig berglandschap met allemaal kloven en rivieren. Het schoot niks op, de trein stond zeer regelmatig stil maar het was wel mooi. Om half 9 (in inmiddels weer de Middeleuropesche tijdzone) waren we in Belgrado. Om ongeveer een uur waren we bij de grens met Hongarije. Weer een heleboel ker wakker gemaakt, maar we wisten toch redelijk een paar uurtjes te slapen. Om 9 uur waren we in Wenen waar we ons te pletter schrokken van de prijs voor de koffie en daarna ging het in sneltreinvaart door Oostenrijk en Duitsland naar het Centraal station in amsterdam. Daar stonden Jos en Dajo op ons te wachten en zo waren we 36 uur later lekker weer thuis