het pad
moderne landbouw
af en toe een bordje
Pad enigszins overwoekerd
zwarte ooievaar
Zie je de kerk in de wand?
Het dorp begint
lief dorpje
postkantoor
Als er iemand dood is wordt dat aangehangen in het dorp
politieauto
eten Hoera! Niels was jarig vandaag. We begonnen met ontbijt van een mevrouw van het pension die geen woord anders dan Bulgaars sprak en ook nog eens heel stug was. We kregen twee soort pizza's als ontbijt. Dit is een land voor Dajo! Ik vroeg ook om koffie en ze begon met telefoneren. We kregen de man van gister aan de telefoon. Koffie moesten we betalen zei hij. Oké..? Nogmaals naar de vouchers gevraagd. Nee, niks. Eindelijk was het half 9 en konden we bellen met Zigzag. Gelukkig spreken ze daar allemaal goed Engels. Het was vreemd dat ze er niet waren, maar ze ging erachteraan. Wij konden rustig gaan wandelen, ook als de vouchers niet terecht kwamen, kwam alles goed. Ze zou me later terug bellen. Nou wij op pad dus... De mevrouw van het pension was opeens tot de conclusie gekomen dat we toch wel lief waren omdat ik zo m'n best deed met Bulgaars en ze riep steeds "Bravo" en "Dobre" en aaide me over m'n arm. Toch gingen we lekker lopen. We liepen over een soort karrespoor met aan de ene kant de kalkwand en aan de andere kant de rivier die we niet zagen door de weelderige plantengroei. We werden begeleid door het gekrijs van hoppen, scharrelaars, wielewalen, koekoeken en dwergarenden. Heel naar allemaal. Op een gegeven ogenblik zagen we ook onze eerste zwarte ooievaar...op het nest! Na een tijdje kwamen we bij het Ivanovo kloostercomplex waar we de aartsengel Michael kapel konden bekijken. We klommen met allemaal stijle trappetjes omhoog langs de rotswand. Eerst naar de panorameplek, waar we weer allemaal zwarte ooievaars zagen en scharrelaars en zwaluwen. Toen gingen we een grot in. Dat was de kerk. Hij was helemaal beschilderd met prachtige heel heldere fresco's uit de 14e eeuw. Je mocht niet fotograferen en er stond een strenge bewaker. Dat terwijl mijn telefoon om de haverklap ging. Om Niels te feliciteren en Zigzag om te zeggen dat de vouchers voor ons klaarlagen in het pension in Kosjov. Hierna liepen wij weer verder. Het pad werd behoorlijk overwoekerd door brandnetels, bramen en wat er nog meer kon steken. Echt een verjaardagswandeling voor Niels. Het stond namelijk ook vol met allerlei andere planten en bloemen die Niels allemaal moest fotograferen. Er waren ook heel veel vlinders en libellen. We liepen gewoon door een wolk. Na een tijd werd het pad weer beter en zagen we weer regelmatig allerlei akkertjes en mensen met ezel of paardenkarren rijden. Er volgde een serie ingestortte betonnen gebouwen en toen waren we in een schattig slaperig dorpje. Voor het kroegje op het plein zaten 4 mannen. Ze stuurden ons regelrecht door naar ons pension. Daar lagen allemaal jongens en meisjes van zo tussen de 16 en 20 jaar aan het zwembad. Ze wisten niet waar de baas was. We gingen dus maar naar het kroegje. Dat was tevens winkel en die gingen allebei pas om 4 uur weer open (over 5 minuten). We gingen ook bij de mannen zitten. Zodra de winkel openging bestelde ik in mijn beste Bulgaars worst, kaas, brood en sap voor morgen en twee biertjes voor nu. Het werd behoorlijk druk bij het kroegje met boodschappende en bierende mannen. Wij gingen weer naar ons pension waar de mevrouw nu op ons stond te wachten met een huisje, onze bagage en een stapel vouchers. Het zwembad hing nog steeds vol met kinders. Wij douchden ons lekker, lummelden wat rond en wandelden nog even door het dorp. Om 8 uur stond oons eten voor ons klaar op een tafeltje buiten. De meneer en mevrouw van het pension aten zelf aan de overkant van het zwembadje en de kinders waren binnen in de "kantine" aan het eten en feesten. Dat duurde tot lang nadat wij al sliepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten