Roemenië vanuit de trein
Ons hotel in Boekarest
Rustige woonstraat
De modernisering slaat hevig toe...
Boekarest, dus
Gezellig straatje
Het volkspaleis van Ceausecu
Het volkspaleis van CeausecuNa een onrustige nacht (boze doaune beambten etc.) bekeken we Roemenië vanuit de trein. Het had vannacht geregend en vanuit de trein zie je natuurlijk de achterkant van een land, maar het maakte op ons over het algemeen een troosteloze armoedige indruk. Veel straatjes met onverharde wegen waar half blote kindjes in de modder zaten te huilen. Mensen die écht op vuilnisbelten leven. Nee, dit was niet wat wij op onze vakantie hoopten tegen te komen. Wel zagen we vanuit de trein veel grauwe klauwieren, ooievaars, een klap ekster en een grote trap!
Om 14.00 uur kwam de trein aan in Boekarest. We liepen naar ons hotel, smeten de spullen weer neer en gingen de stad bekijken. We wilden graag naar het Volkspaleis van Ceaucescu en liepen daarheen. Zo zagen we de stad ook nog. Ons hotel staat iin een buitenwijk met flats, vlakbij het station. Overal auto's op de stoep en overal gebouwen in aanbouw of verbouwing. Langzaam kwamen we in een oudere wijk met allemaal mooie "Weense" huizen in verschillende kleuren en met leuke ornamenten. De meeste huizen hadden ook tuinen verstopt achter hekken. Ooit waren dit heel chique huizen nu was het een volkswijk in verval. Nu kwamen we op de Buluvard Victoreii, dé winkelstraat van Boekarest. Belachelijk dure winkels voor haute couture, diamanten en andere pats producten. Hoeveel Roemenen zouden dat kunnen betalen? Daartussendoor stonden allemaal prachtige oude gebouwen en kerken op instorten óf net gerenoveerd en dan voorzien van schreeuwerige neonreclame of grote spieglewanden en overal toeternde auto's en geparkeerde auto's. Ineens kamen we in een wijkje waar alle straten open lagen. Ze waren ongeveer een meter diep afgegraven. langs de huizen lagen vlonders en op die vlonders waren allerlei terrasjes. Het was ondanks de afgravingen een gezellig soort studentenwijkje. De afgravingen hadden een tweeledig doel, als we het goed begrepen. Archiologisch onderzoek en vernieuwing van kabels en leidingen. De straten lagen al meer dan een jaar open. Nu was er ook geen bouw of archeologische activiteit te zien...Ineens zagen we het Volkspaleis liggen. Wat een gigant! Er is gewoon een grote holle betonnen berg in de stad gebouwd. En niet alleen het paleis zelf is zo groot, er liggen ook allemaal megalomane gebouwen omheen aan de belachelijk brede wegen eromheen. Hierna hadden we wel weer heel hard een terrasje in de opgebroken straat nodig en een maaltijd. Via een leuk park met allemaal bankjes vol verliefde stelletjes liepen we langzaam aan weer terug naar ons hotel. Donkere wolken pakten zich samen boven de stad en zodra wij de deur van het hotel dichttrokken brak het noodweer los. We dronken nog een kopje koffie in de lobby van het hotel dat binnen 5 minuten onder water stroomde van de onweersbui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten