Stoffig

Vanmorgen toen we wakker werden was het bewolkt. Alles was zeiknat van de dauw, maar we gingen niet wachten tot het droog werd. Betalen en gaan. 

We reden ongeveer 40 km over dit soort grind weggetjes. Soms wat breder soms wat smaller. En  tegenwind. Het landschap werd na zo’n 20 km wel saai. We hadden dit uitzicht wel gezien. 

 

Gelukkig zagen we nog wel wat wild lief. Deze eidereend, een aantal reeën dat met ons mee renden, een bruine kiekendief die bijna tegen ons aan vloog van de schrik, heel veel tapuiten, gras piepers en huiszwaluwen

Wilde weit

Een mooi kasteeltje in de verte

Hé, verandering! Een sluisje met vissersbootjes

En het bleef maar stoffig. Op een gegeven ogenblik moesten we ook langs een graan oogstende combine fietsen. Dat was echt erg. Ogen, neus, keel, alles zat onder het stof

Na 60 km waren we in Maribo. Het doel van vandaag. Daar zou een mooie camping aan een meer liggen en er is een fietsenwinkel in het stadje. Dat is nodig want ik (Nienke) heb echt een nieuwe fietstas nodig. We kwamen om even over twaalf bij de camping. De receptie was net dicht tot twee uur voor de lunchpauze. We gingen op een bankje in de schaduw wat eten en drinken en rustig zitten 

Ik zag deze wesp die een dansmug aan het vermoorden was

Om even voor tweeën mochten we de camping op. Tentje opzetten, douchen, kleren wassen en chillen. 

De was droogt, het regent nog niet

Deze trol staat in het bos naast de camping

De tent

We liepen naar de supermarkt in het stadje en deden boodschappen voor het avondeten

Terwijl Nienke in haar dagboek je schreef

 Bereidde Niels een heerlijke maaltijd